Van Addis Abeba naar Bahir Dar...
Bahar Dar
Ethiopië
MvanderLit
Van Addis Abeba naar Bahir Dar...
Na Addis Abeba achter ons gelaten te hebben zijn we neergestreken in het Summerland Hotel in Bahir Dar (spreek uit als Bahar Dar). Aangezien we de vroegste vlucht hebben genomen hebben we alle tijd om de hele dag in te vullen en zo vertrekken we na het inchecken en een klein ontbijtje voor een boottocht op het Tana meer en bezoeken we Ura Kidane Mihret, een primitief maar erg indrukwekkend klooster(tje) op het schiereiland Zege. Na een wandeling door de koffieplantages (met wilde koffie planten) komen we aan bij een rond, met koeienvlaaien bepleisterd gebouwtje waarin we prachtige schilderingen aantreffen. Van buiten dus een hutje, maar van binnen een 400 jaar oud heiligdom. Het klooster wordt momenteel alleen nog actief als Orthodoxe Kerk gebruikt, dus ik mag ook naar binnen. De andere, nog actieve, kloosters op de eilandjes in het Tana meer zijn verboden voor vrouwen. De reden daarachter is dat vrouwen de monniken teveel zouden (kunnen) afleiden van hun geloofsbelijdenis en daarvoor moeten de heren natuurlijk worden beschermd...;-). In Ura Kidane Mihret maken we overigens kennis met een 70 jarige priester die ons na het groeten, terwijl hij mijn hand niet meer loslaat, meteen begint te vertellen dat hij nog maagd is en zijn leven lang de verleidingen heeft kunnen weerstaan... tja en dan vraag je je wel af of dat nu het eerste is wat je van iemand wilt weten....;-).
’s Middags bezoeken we een hoog gelegen uitzichtpunt over de stad en de centrale markt van Bahir Dar. Dat laatste vind ik sowieso altijd erg leuk, maar ook deze Afrikaanse markt is weer een belevenis op zich. Ploeterend door de modder ben ik continue in onderhandeling over foto’s, probeer links en rechts te spy-shooten wat regelmatig tot wat kleine ruzies leidt aangezien ik met m’n witte kop vanzelfsprekend allang door iedereen gespot ben en er vanzelfsprekend niks te spy-shooten valt...hahaha. Onze gidsen hebben in elk geval wat te doen, ze sussen de boel achter mijn rug. En zorgen ervoor dat ik blijf doorlopen.
De dag erna vertrekken we richting Gonder, maar bezoeken eerst nog de Blue Nile Falls (Tis Isat Falls), in de 18de eeuw ‘ontdekt’ door James Bruce. Helaas zijn de watervallen (die ooit met de Victoria Falls werden vergeleken) door de omringende irrigatie projecten behoorlijk opgedroogd. Er is nog maar een summier stroompje over en door de regenval is het water hartstikke bruin en vies. De weg naar de watervallen toe is daarentegen een ware belevenis. Je rijdt over een gravelweg dwars door de akkers en kleine dorpjes. We stoppen nog bij een geitenmarkt en maken wat foto’s van de families die mais aan het zaaien zijn. Het fotograferen van vrouwen is lastig. Ze zijn verlegen, vinden het eng of zijn bang dat hun man het niet wil. Bovendien heb ik er zelf ook erg vaak moeite mee om even snel uit de auto te springen en een camera op iemands gezicht te richten en dan weer door te rijden. Ik probeer me dan altijd maar voor te stellen hoe ik dat zelf zou ervaren.
Na de watervallen, s‘ middags een tussenstop gemaakt in Awuramba (zie ook mijn tip hierover), een kleine lokale weef community, wat eigenlijk meer nog een soort sekte lijkt te zijn. Goeroe Zumra verkondigd daar soort van Stalinistische principes en runt een community met 119 gezinnen op basis van volledige gelijkheid van mannen en vrouwen. Ze hebben geen geloof, want dat leidt volgens hem alleen maar tot misstanden en oorlogen. Na een ruim half uur durende uiteenzetting van de goede man krijgen we nog een rondleiding door het dorp. Volledig zelfvoorzienend met bejaardenhuis, sociale woningbouw (iedereen krijgt exact hetzelfde huis), een weeshuis en bejaardenhuis. Dat laatste is vrij revolutionair in Ethiopië, aangezien de ouderen meestal de zorg van de families zijn. Er zitten dus absoluut steekhoudende argumenten in Zumra’s filosofie, maar uiteindelijk, kruipen we met een erg unheimisch gevoel de auto in. Uit de klauwen van deze man blijven!
Foto's
