Wat als je dagen gevuld zijn met hout hakken en houtskool maken? Is dat verdrietig? Of is dat juist de betekenis van een gelukkig leven? Deze discussie hadden mijn reisgenoten en ik toen we deze man in de woestijn van Nationaal Park Wadi El Gemal troffen. Hij bleek een familielid te zijn van onze 4x4 bestuurder dus maakten even praatje. Dode bomen mogen hier gekapt worden en zo genereert hij een inkomen. Van tijd tot tijd trekt hij met zijn tent en trouwe hond door de woestijn. Als naïeve westerling denk je al snel 'wat heftig'. Maar is die gedachte misschien wel echte armoede? Want wie definieert wat een goed en gelukkig leven is? In Nederland werken we soms veel te hard, is het gras altijd groener aan de overkant. Maakt dat ons gelukkig? We zullen nooit écht in zijn schoenen staan, maar het biedt stof tot nadenken :).