Nubisch Dorp

Door: Dianethone

Geplaatst op Feb 13, 2010

Reizen was een woord dat mijn echtgenoot niet had leren kennen en tot mijn grote frustratie was ie ook niet geneigd om het nader te onderzoeken! Het enige waartoe hij te bewegen was dat was een kampeertochtje naar de Ardennen en ,o wonder,met de ferry naar Engeland om daar enkele dagen te verblijven! En dat omdat we net waren gaan samenwonen.Een soort van huwelijksreisje zeg maar!!

Maar bij mij kriebelde het al hoe langer hoe meer en ten lange leste,na lang op zijn gemoed te hebben gewerkt,gaf ie toe!

Ik liet het dus niet koud worden en boekte stante pede een cruise op de Nijl !

We kwamen daar vlot aan en eenmaal in de luchthaven duurde het welgeteld 2 minuten en ik was mijn balpen al kwijt aan een man in een witte nachtpon die vond dat het ding hem toebehoorde.De toon was gezet !!

Op de boot was alles in orde,we hadden een nederlandssprekende gids...het avontuur kon beginnen!!

Al vlug kwamen we erachter dat het 'balpen'ding geen alleenstaand euvel was,nee,zowat overal zag men je als loslopend wild dat zo vlug en zo veel mogelijk diende geplukt te worden.Het werd zwaar vervelend maar we probeerden het te negeren.

Toen kwamen we in Aswan,daar had je de mogelijkheid om een kamelentocht in de woestijn te doen met aansluitend een bezoek aan een Nubisch dorp.
We zagen de kamelentocht,dat eigenlijk een dromedaristocht was,wel zitten en schreven ons in,tesamen met een hoop andere reizigers.
En dan was het zover,nadat de gids ons verzekerd had dat alles betaald was,ook het drinkgeld,werd iedereen op een dromedaris geholpen en begon de tocht door de woestijn.

Het bleek al vlug dat het aan mij toebedeelde beest iets helemaal anders in gedachten had,hij/zij wou steeds weer,onder het uitstoten van protesterende geluiden,zich omdraaien en de terugweg aanvatten.Het joch,dat mijn rijdier begeleidde had de grootste moeite om het dier tot meewerken te bewegen.Een en ander had tot gevolg dat ten lange leste het een zaak werd tussen mij,het joch en de drommedaris....de rest van de karavaan was totaal uit het zicht verdwenen en serieus,ik begon hem danig te knijpen !!!

Maar ,oef,na het nodige gesukkel kwam het Nubisch dorp in zicht alwaar ik mijn echtgenoot zag..hij was omsingeld door een handvol vrouwen die luid kwebbelend probeerden om drinkgeld van hem te krijgen,eentje zat zelfs met haar hand in zijn broekzak!

Dat was de druppel....ik spurtte van mijn moedwillig dier en stortte me in het gewoel,ondertussen in het plat Antwerps de dames uitvloekend op een manier dat een dokwerker zou hebben doen blozen!
Het had effekt,ze dropen af na nog een paar pogingen om mij te intimideren maar dan hadden we het gehad...
Totdat... bij een rondwandeling door dat dorp,dat wel heel mooi was met die witte huisjes met gewelfde daken,ik een foto nam van zo'n huisje met ervoor enkele spelende kinderen,de hel terug losbrak ! Die kinderen,niet ouder dan 6a7jaar,eisten dat ik daarvoor betaalde en omdat ik dat weigerde(zal me effe laten terroriseren na het vorige gedoe)werd het een kabaal van jewelste! Ik had er mijn buik van vol ! Van heel Egypte,hoe mooi ook ...
Na de bootreis hadden we nog enkele dagen in Cairo,de pyramides,het museum...je weet wel...en tot grote verbazing had je daar geen last van opdringerigheid.
We hadden zelfs een ontmoeting met een man die,na een babbeltje,zegde zich te schamen voor zijn landgenoten en die ons,in hun plaats,zijn verontschuldigingen aanbood!!
Excuses aanvaard maar nog eens naar daar?? Nee,bedankt!

Detail : het Antwerps gebruik ik nog steeds in sommige situatie's,het heeft nog altijd het gewenste effekt !!