Okavangodelta
Slapen tussen de nijlpaarden
We komen met ons reisgezelschap aan bij onze lodge in Runda aan de Okavangorivier. Bij het uitdelen van de kamersleutels blijkt de lodge overboekt te zijn en zijn er voor ons geen sleutels over. De lodge eigenaar heeft gelijk een oplossing en brengt ons weg. We lopen een heel eind, eerst langs een camping en daarna komen we bij een hut op palen eenzaam en alleen aan de rivier. Moeten we hier slapen vragen we ons af? Geen deur die we af kunnen sluiten en ver verwijderd van de rest van ons gezelschap, maar er rest ons geen keuze. We besluiten onze koffers in de bus te plaatsen en alleen het hoognodige voor de nacht in de hut achter te laten. Ik wil na een lange reis even lekker douchen, maar eerst moet er een vuur onder een grote ton aangemaakt worden. Deze verwarmt het water wat door een leiding naar een sproeier gaat. De douche is een half rond hokje afgeschermd met stro en met vrij uitzicht op de rivier. De nijlpaarden kunnen me in volle glorie bewonderen en ze geven dit ook met een behoorlijk geluid te kennen dat ze me zien staan. Als we 's nachts onder de klamboe proberen te slapen horen we van alle kanten vreemde geluiden. Ik lig stijf van de schrik in bed en moet natuurlijk naar de wc. Deze is echter beneden ( een gat in de grond ) Ik stuur mijn man naar beneden waar ik een emmer heb zien staan en vraag hem deze te halen. Na een slapeloze nacht zien we 's morgens vroeg de nijlpaarden weer in de rivier, vlak bij onze hut. We hebben een schitterend uitzicht op de omgeving.
Het was een nacht om niet snel te vergeten, maar toch prefereer ik een hotelkamer boven zo'n hutje.