Fietstoch om de hoek
Fietstoch om de hoek
Het is zondag ochtend, de zon schijn half door de wolken en samen met mijn huisgenoten zijn we in de stemming voor een fietstocht. Een fietstocht om eens meer van de omgeving van Linköping te zien, de stad waar ik tijdelijk woon. Met een toeristische kaart, niet al te gedetailleerd dus, gaan we op pad en nemen we voor ons gevoel een route die ons ver buiten de stad moet brengen. Alles gaat voorspoedig en we genieten dan ook van de frisse zomerse wind en de omgeving. We stoppen bij typisch Zweedse huisjes en watertjes. En besluiten om bij een erg idyllische sluis een kleine picknick te houden. Nog voor dat we ons mandje met geïmproviseerde studenten picknick op de grond hebben gezet, begint het te regenen. We hebben niet veel keuze en schuilen half onder een boom. De twee poncho's die we voor ons drieën hebben, gebruiken we op een creatieve manie om allemaal enigszins droog te blijven maar veel mag het niet baten. De regen wint het van ons en langzaam valt onze lunch letterlijk in het water. We proberen het met wat positieve opmerkingen aangenaam te maken maar eigenlijk hebben we er allemaal de pest in. Het begon zo mooi en hoopvol maar kwam niet verder dan schuilen onder een boom. Sterker nog, als we na ongeveer 45 minuten besluiten om weer terug te gaan komen we er achter dat we zo goed als om de hoek zaten. Dus we hebben kilometers rond gefietst om uiteindelijk bijna een uur, om de hoek van een warm huis, in de regen te zitten. Ach ja, Zweden is altijd verrassend.