101 routes door Spanje en Portugal / Andalusië / Granada - Córdoba
Andalusie
Spanje
Nelita
101 routes door Spanje en Portugal / Andalusië / Granada - Córdoba
Vuelta de Iberia / Granada - Córdoba .
===================================
Granada - Antequera - 80 km.
Antequera - Córdoba - 125 km.
Voor de volgende dag stond de rit naar Córdoba op het programma.
De oorspronkelijke route voerde over de rechtstreekse weg, maar zoals wel vaker bij ons werd ook nu dat plan lichtelijk gewijzigd.
Op de kaart hadden we namelijk gezien dat er tussen Málaga en Córdoba een bezienswaardige plaats ligt, Antequera.
Dus besloten we daar maar eens op bezoek te gaan.
Heel toevallig ligt ook het vliegveld van Granada langs die route, dus moesten we uiteraard ook daar even een stop maken.
Deze schitterende route voerde ons dwars door gigantische olijfgaarden. Olijfbomen aan alle kanten, zover het oog reikt.
En je zag die bomen niet alleen, je róók gewoon de olijven.
Het gebied rondom Jaén, iets noord-oostelijker van hier, schijnt nog meer olijven en olijfolie te produceren.
Onderweg is het pittoreske dorpje Loja een fotostop waard.
Toen ( 1999) wist ik nog niet dat foto´s maken en deze plaatsen op deze site één van mijn hobby´s zou worden !!
Verder door naar Antequera.
Dat is inderdaad een prachtig stadje en zoals vaak bij prachtige stadjes, was dit tegen een berg opgebouwd, met witte huizen en bruinrode daken.
Bovenop de berg staan, hoe kan het ook anders, de Parador, een kerk en de ruines van wat ooit een grote burcht is geweest.
Prachtige poorten staan hiervan nog overeind.
Daarna door in noordelijke richting naar Córdoba.
Deze compacte stad staat bekend om de Mezquita, een uniek monument.
Het is een door de Moren gebouwde moskee, met prachtige, rood en beige beschilderde gewelven en poorten, waarvan de katholieken na de verovering van Andalusië dankbaar gebruik hebben gemaakt door er een kerk van te maken.
In deze Islamitische omgeving staan dan ook hier en daar rijkelijk versierde katholieke ornamenten.
Hier is dus precies het tegenovergestelde gebeurd vergeleken met de Aya Sofia in Istanbul, dat eerst een kerk was, later een moskee en nu een museum.
Het complex staat midden in de stad en is ommuurd en wordt aan één kant begrenst door de rivier de Guadalquivir.
Deze rivier wordt hier verder overspannen door een Romeinse brug.
Na deze indrukwekkende mooie stad en de Mezquita bekeken te hebben gingen we slapen in het prachtige hostal “La Fuente” dat, net zoals de meeste oude gebouwen hier, een mooi binnenplaatsje heeft met een terrasje en zoals de naam al zegt …..een fontein.
( de gegevens staan weer in mijn tip; logeeradressen ).
De volgende dag reden we weer naar huis, dwars door het uitgestrekte en eenzame Castilla – La Mancha, terug naar Salamanca.
Voor de liefhebbers de kilometers:
Córdoba - Ciudad Real - 180 km.
Ciudad Real - Toledo - 115 km.
Toledo - Avila – Salamanca - 225 km.
Het begon gelijk al goed; het eerste stuk van de weg die we richting Cuidad Real zouden nemen was afgesloten en we werden omgeleid via een iets oostelijker gelegen bergweggetje.
We zeggen dan wel altijd, zonder die omleiding waren we hier nooit geweest, maar in dit geval had het niet echt gehoeven.
Ook de vrachtwagens moesten namelijk zo rijden en als ik vertel dat zo´n weggetje amper breed genoeg was voor één zo´n truck…….
Met andere woorden, dat betekende dus tergend langzaam bochten nemen en heel goed uitkijken.
Maar eenmaal weer op de grote doorgaande weg was het een heel stuk beter rijden.
Als je even niet staat te springen om gezelschap dan moet je hier zijn !! Kilometers en kilometers lang kwamen we geen enkele mede automobilist tegen, laat staan een dorp.
De enkele wegrestaurants en benzinestations waar we langs reden waren allemaal gesloten.
Dus zorg ervoor dat de auto in Córdoba genoeg te drinken krijgt.
Ondertussen werd het toch ook wel tijd voor een bakkie koffie, dus besloten we maar het eerste het beste dorp in te rijden.
Bleek dat we helemaal een berg op moesten en bij het binnenrijden van het plaatsje werden we zowaar aangehouden door twee in het groen gestoken agenten van de Guardia Civil.
We werden er door één van hen op geattendeerd dat we honderden meters terug, onderaan de berg, niet geheel tot stilstand waren gekomen bij het afslaan, terwijl er een stopbord stond.
En dat terwijl er in de verste verte geen ander verkeer te bekennen was!!
En fin, nadat mijn partner dat dus tegen hem verteld had mochten we weer gewoon verder rijden.
Ze hadden zeker niets beters te doen in dit gehucht.
We hebben een rondje door het dorp gereden, maar nergens een café of iets dat erop leek gevonden !!
We kwamen opeens bij diezelfde kruising uit, waar de vriendelijke agenten inmiddels zomaar een volgend slachtoffer hadden gevonden.
Even knikken en verder rijden maar.
Een paar kilometer verderop kwamen we een hotelletje tegen dat gelukkig geopend was en waar we een heuze “ café solo “ konden krijgen.
Zo te zien stond dat hotel er niet voor niets.
De affiches vertelden ons dat er hier in de buurt allerlei watersporten konden worden beoefend op de Río Ojailén, een rivier die uit de bergen komt stromen.
Ik hoop alleen voor die uitbater dat het seizoen nog niet geopend was, want volgend mij had hij geen enkele hotelgast.
Even later reden we door Cuidad Real, de hoofdstad van Castilla-La Mancha.
Zo op het eerste gezicht was hier weinig bezienswaardigs, dus reden we maar vrolijk verder richting Toledo.
Het begon ondertussen aardig te betrekken en nadat we Toledo gepasseerd waren kwam het hemelwater dan ook met bakken naar beneden.
Dat was gelukkig kortstondig, de zon deed alweer muy rápido haar uiterste best.
Deze laatste dag van onze trip was dus een beetje rommelig verlopen, maar vol prachtige indrukken en helemaal moe gereden ( zóveel kilometers !! ) kwamen we rond een uur of acht dan toch aan in ons flatje in “ons” dorp, Santa Marta de Tormes, vlakbij Salamanca !!
===============================================
Foto's
