Sint Petersburg
Treinreis St' Petersburg - Moskou
Fragment uit mijn verhaal over Rusland tijdens onze wereldreis.
Het hele verhaal is te lezen op onze website
Treinreis St. Petersburg - Moskou
Donkere wolken hangen boven St.Petersburg wanneer we naar het station lopen. Het zal waarschijnlijk niet lang duren voordat de eerste regendruppels naar beneden vallen. Wij zullen er geen last van hebben. De komende acht uur zitten we droog in onze treincoupe richting Moskou.
We hebben besloten overdag te reizen zodat we wat van het landschap kunnen zien. Toen we onze kaartjes kochten werd ons gevraagd of we dan wel wisten dat we dan moesten zitten. Ook Tim de Engelse jongen adviseerde ons de nachttrein.En waarom?, al sla je me dood!
De zittrein blijkt prima in orde. Veel beenruimte.....
Voor in de trein kun je voor een paar cent koffie en thee krijgen......
En achterin is een hokje waar je mag roken!!
Die acht uur komen we dus wel door!
We rijden door eindeloze berkenbossen met af en toe een armzalig dorpje. Zo nu en dan zie je wat mensen lopen op de onverharde wegen van een dorp of zie je een vrouw voorovergebogen in de aarde wroetten in wat lijkt op een moestuintje. De vrouwen kleden zich zoals de dorpjes eruit zien. Kleurloos en treurig. Ze dragen meestal rokken met daarop een gebreid vest. En allemaal dragen ze een hoofddoek. Het is precies zoals ik in gedachten had hoe ze zich op het Russische platteland zouden kleden.
Het heeft bijna 14 dagen geduurd maar voor het eerst heb ik echt het gevoel dat ik aan een geweldige reis ben begonnen. Dat het verkopen van het huis en samen met Martine dit avontuur te beginnen de beste beslissing uit mijn leven is. Wanneer ik een sigaretje sta te roken en de dorpjes aan me voorbij zie trekken besef ik me hoe bevoorrecht ik ben. Zinnen uit het gedicht ‘Roll The Dice’ van Charles Bukowski schieten door m’n hoofd. Het gedicht dat ik in de maanden voor ons vertrek wel honderd keer heb gelezen en bijna uit m’n hoofd ken.
'If you’re going to try, go all the way'.
Wat het ook is, wat je ook wil, go all the way or otherwise, don’t even start.
En ga je op je bek, nou dan ga je maar op je bek. So what!
Alles beter dan blijven voortkabbelen in iets waar je je niet echt happy bij voelt. Voor je het weet ben je zo’n cynische oude zeurzak. En dat zou toch doodzonde zijn van die paar jaar dat je hier rondloopt.
Go all the way! It’s the only good fight there is.
Amen
Ach ja, het zal wel komen omdat ik me zo verrekte goed voel, en zou willen dat iedereen zich zo zou voelen. Voor we gingen is me wel eens gekscherend gevraagd; ‘je huis verkocht? En je baan opgezegd?! Edwin kerel, je zit toch niet in een midlifecrisis?’ Nou, mocht dat zo zijn, dan wens ik jullie er allemaal één!
De gedachten in mijn hoofd en het gezoem van de trein maken het dat mijn oogleden zwaar worden. Maar ik wil niet slapen. Ik ben veel te bang dat ik wat zal missen. Ik heb zin om mijn kop uit het raam te steken, en te schreeuwen , zo hard ik kan.
ROLL THE DICE, PEOPLE! LET THEM ROLL……..let them roll.
ROLL THE DICE.[/b]
If you’re going to try, go all the way.
Otherwise, don’t even start.
If you’re going to try, go all the way.
This could mean losing girlfriends, wives, relatives, jobs and maybe your mind.
Go all the way.
It could mean not eating for 3 or 4 days.
It could mean freezing on a park bench.
It could mean jail,
It could mean derision,
Mockery
Isolation.
Isolation is the gift.
All the others are a test of your endurance, of how much you really want to do it.
And you’ll do it.
Dispite rejection and the worst odds and it will be better than anything else you can imagine.
If you are going to try, go all the way.
There is no other feeling like that.
You will be alone with the Gods and the nights will flame with fire.
Do it, do it, do it, do it.
All the way.
All the way.
You will ride life straight to perfect laughter.
It’s the only good fight there is.
Charles Bukowski