Ik stap het meertje weer uit en sta weer op het droge. Het lupinenveld ligt achter mij. Het gevaar is geweken. Door al dat gefotografeer ben ik als laatste van de groep achtergebleven. Het is erg stil om me heen en ik versnel mijn pas om de groep in te kunnen halen. Plotseling hoor ik achter mij geritsel , gevolgd door geplons in het water. Ik kijk om...toch een beer? Nee, het zijn twee van de vijf Taiwanese dames van ons reisgezelschap die nog verder waren achtergebleven dan ik.
Zeg nou zelf, deze foto was toch heel anders geworden met een beer in het meer?