Deze foto is genomen tussen Sighetu Marmatiei en Ocna Sugatag in Roemenië, op woensdag 15 augustus 2012 rond 15.00 uur.

`We rijden door een Oost-Europees landschap dat enkel bestaat uit eindeloze groene heuvels bepland met bomen in diezelfde kleur. Tijdens de rit passeren we moderne wijken vol prestigieuze villa’s in alle mogelijke felle kleuren. De een is oranje, de volgende paars en weer een ander is groen. Hier wonen duidelijk de welgestelden. Een groter verschil tussen arm en rijk is bijna niet denkbaar als we even later belanden in de meest povere achterbuurten waar de mensen leven in half uit elkaar vallende houten krotten. Dan hoef ik me opeens niet meer af te vragen waarom ik naar Roemenië ben gekomen om vrijwilligerwerk te doen, om deze mensen te helpen. Tussen de enorme landhuizen en kleine hutten in liggen de dorpen van de middenstand. De boerderijtjes hier zijn allemaal omgeven door een hek met een fraaie, grote poort van bewerkt hout. Er zijn prachtige figuren in gekerfd. Bij een van de hoeves staat een platte wagen met een gigantische berg hooi op het erf. Bovenop het gedroogde gras staat een agrariër, de trotse eigenaar van dit stuk grond. De kleur van zijn T-shirt en de streep op zijn trainingsbroek passen perfect bij de strakblauwe lucht. Zijn petje beschermt hem tegen de zon. In de landbouw is het hard werken om een klein loon te verdienen. Veldarbeid wordt verricht met krakkemikkige houten karretjes achter een paar mooie donkere paarden. Ik heb diep respect voor deze traditionele wijze van landbouw bedrijven. Het is hartverscheurend om te zien hoe deze aardige lokale boer zijn ziel en zaligheid inzet voor dit plattelandsbestaan maar hevig moet vechten tegen de concurrentie van boerenbedrijven uit andere Europese landen. De zeer vruchtbare grond van uitstekende kwaliteit, de lage prijzen en de mogelijkheid om allerlei subsidies te verkrijgen hebben namelijk ook buitenlandse beleggers aangetrokken. Ik gun deze boer in ieder geval alle succes van de wereld. Hij doet enorm zijn best, voor hem en zijn gezin, waaronder zijn dochter die toekijkt vanaf de schilderachtige veranda bovenaan een prachtige witte stenen trap versierd met rozen.’