Dat deze brutale 'apen' er zaten was ons inmiddels wel bekend. Ze lieten zich luid en duidelijk horen, iedere keer als we naar de bakker liepen om s'morgens lekkere broodjes te halen waren ze er weer. Ik besloot na het ontbijt terug te lopen om een foto van ze te maken maar...ze waren er niet. Ik zette het op een fluiten maar nee hoor, geen hondjes.
Maar natuurlijk!! We liepen iedere ochtend naar de bakker met onze hond. Klusje geklaard, hond gehaald, voor de muur gestaan en jaaa hoor, ze wisten niet hoe snel ze moesten verschijnen!