Kano-raften in Geopark Arouca
Portugal
Europa
EvelineVanPutten
Kano-raften in Geopark Arouca
8 september - Vandaag begon de dag weer met een heerlijk ontbijt. Alfredo had ontbijt gemaakt, dat grotendeels bestond uit zelfgemaakte dingen. Vijf verschillende soorten jam, verse jus d’orange, brood… Heerlijk! Om 10 uur waren we in Passadiços do Paiva (Geopark Arouca), waar we hadden afgesproken met Rafael en Gonzalez (de chauffeur). Daar lieten we onze auto achter en reden we met het busje naar Paradinha, waar onze kanoraft werd opgepompt. Een kanoraft is een raftboot in de vorm van een kano. Deze keer ging Gonzalez met ons mee. Het water in de Paiva is in deze tijd van het jaar niet zo heel hoog, maar dat mocht de pret niet drukken. Het uitzicht is grandioos! Door de bosbranden is het landschap eigenlijk veel gevarieerder van kleur; zwarte stukken wisselen af gele en groene bomen. Na een stuk kanoën sloegen we een zijtak van de Paiva in, waar de natuur nog mooier was. Even later stopten we om even te gaan zwemmen in dit ijskoude water. Ook heeft Eveline weer een mooie sprong gemaakt.
We vervolgden onze tocht door afwisselend diep en minder diep water. Een enkele keer moesten we uit de boot omdat we vast kwamen te zitten op de rotsen en soms trok Gonzalez een stukje door het water. Af en toe moesten we kleine rapids trotseren. De één ging vloeiender dan de ander. Meestal zaten we al vast vóórdat we de rapid in gingen! Of we namen de rapid achteruit. Dat houdt het wel uitdagend! Een stukje verderop stapten we weer uit onze kanoraft en bekeken we een kleine waterval. Ook zagen we een heleboel vissen uit de rivier springen. Gonzalez vroeg of we nog een keer wilden springen. Gerben besloot om op het droge te blijven, terwijl Eveline naar boven klauterde. Deze keer van 8 meter hoogte! Wiehaaaa! Terwijl Gerben en Gonzalez nog even de nodige stenen lieten ketsen (een plat steentje zo ver mogelijk over het water te laten stuiteren), genoot Eveline op een rots van het zonnetje. Bijna op het einde van ons traject moesten we nog een flinke rapid trotseren. Na de rapid vroeg Gonzalez of we hem misschien nog een keer wilden doen. Natuurlijk willen we dat! Boot uit het water, stukje teruglopen over de stenen en boot weer in het water. De tweede keer ging het al een stuk vloeiender en bij de derde keer gleden we vloeiend door de versnellingen naar beneden. Dit was gaaf!
Op het eindpunt stond Rafael op ons te wachten. We kregen nog een hapje en drankje en genoten van het zonnetje. Op de weg terug stopten we nog even bij de “Paiva Walkways”, een houten brugachtige constructie die van Areinho naar Espiunca loopt. Deze looproute is 8 km lang en geeft een mooi uitzicht over de Paiva en het landschap er omheen. Wij hebben maar een paar honderd meter gelopen en dat gaf al mooie uitzichten!
Om een uur of drie waren we weer terug bij onze accommodatie in Alvarenga en besloten we lekker te gaan relaxen aan het zwembad. Vanaf het zwembad heb je een mooi uitzicht over de Alvarenga vallei en de ligstoelen liggen comfortabel. Daarnaast is Alfredo ontzettend vriendelijk; hij maakt ijs voor ons en komt pasteitjes brengen. Lekker! Later op de avond wilden we wat gaan eten. Alfredo gaf aan dat we het beste naar het steakhouse van gisteren konden gaan, want bij die ander zouden we toch ook alleen steak krijgen. Alfredo had blijkbaar later bedacht dat ze ook wel wat anders dan steak voor ons konden maken; zo kregen we dan ook een typisch Portugees gerecht met een soort wienerschnitzel en natte rijst met groente. Het was erg lekker! Onder de sterrenhemel liepen we weer terug naar onze accommodatie, waar we zo lekker gaan slapen.
Foto's
