Sinds de 6e eeuw is Bucaco een kloosterlijke retraite. In 1628 bouwden de karmelieten hier een huis en ommuurden het bos om de wereld op afstand te houden. Monniken legden paden aan, bouwden kapellen en plantten bomen. Deze boomverzameling werd uitgrebreid door ontdekkingsreizigers. Op 105ha staan ongeveer 700 inheemse en exotische soorten, waaronder de Bucaco-ceder. In 1810 werd de rust in het bos verstoord toen er bij Bucaco werd gevochten tegen de Fransen. Maar het bos leeft voort met zijn wandelpaden, kluizernaarsgenoten en het grote Bucaco Palace Hotel. Het hotel werd in opdracht van Koning Carlos in 1888 gebouwd, maar zelf heeft hij zijn creatie nooit gezien. Het hotel werd in 1907 voltooid. Er zijn geruchten dat tijdens de 2e wereldoorlog spionnen elkaar hier ontmoetten. Rondom het hotel zijn veel wandelpaden gemaakt waar bezoekers uren kunnen wandelen. Er zijn verschillende punten die de moeite waard zijn om te zien. Zo is Cruz Alta het hoogste punt van Bucaco. Dit punt biedt prachtig uitzicht tot aan de zee. De Fonte Fria is een waterval die gevoed wordt door de grootste bron van het bos.