Cultuur snuiven
Cultuur snuiven
Ik ben op het meest zuidwestelijke punt van Europa geweest, genaamd Sagres en te vinden in Portugal. En weet je wat ze daar op dat meest zuidwestelijke punt van Europa hebben? Naast ontzettend veel zee, prachtige kliffen, een ouderwetse vuurtoren en windkracht 10? Je verwacht het niet, maar ze hebben daar een schreeuwerige, roodgekleurde Duitse braadworstenkraam. Twee vrouwelijke, braadworstvormige types verkopen in deze toko Duitse worsten met mosterd, ketchup of mayo. Iets waar je nou echt zin in hebt op zonvakantie in de Algarve. Koop je zo’n ding bij de kraam, dan krijg je een Duitstalig certificaat met daarop het bewijs dat je het meest zuidwestelijke punt hebt bezocht en een vette reclame voor hun toptent. Alsof dit allemaal nog niet erg genoeg is, hebben ze hun kraam ‘Letzte Bratwurst vor Amerika’ genoemd. Ik kon wel janken.
Het had zo’n mooi, traditioneel plaatje kunnen zijn. Een bruingeblakerde, gerimpelde Portugese man op leeftijd hangend boven de grill met daarop zijn zojuist gevangen sardientjes. ‘Sardinhas assadas!‘ roept hij met een grote glimlach op zijn gezicht, trots op ‘zijn’ visjes die daar zo heerlijk liggen te garen, trots op zijn land, trots op zijn cultuur. Dit is het beeld dat je overal in Portugal terugziet en ook het enige beeld dat ik daar had wíllen zien. Helaas spreekt één van mijn foto’s anders. Daarop zie je mijn vriend met een broodje braadworst in zijn hand, met op de achtergrond een gigantische Duitse verschrikking, die wel zo uitgekookt geparkeerd is dat het niet mogelijk is de kraam níet op de foto te krijgen. In de kraam zie je de twee spierwitte Duitse dames staan, die je op de foto gewoon ‘guten appetit’ en ‘tschüss’ hóórt zeggen. Mooi hè, cultuur?