We komen weer een bord tegen waarop staat dat er een houten kerkje is. Natuurlijk rijden we er naar toe Het is een klein kerkje en het staat prachtig tussen de hoge bomen in. Er is ook een klokkentoren bij. Het interieur is schitterend. Ik loop om het kerkje heen en wil niets missen. De zon staat al laag, en schittert door de bladeren van de bomen. Het gras is niet onderhouden, enkele metalen kruizen staan er als gedenkplek voor overledenen die hier liggen. Ik loop achteruit om het kerkje er beter op te krijgen en ik fotografeer. Dan draai ik me om en schrik.....ik geloof mijn ogen niet. Wordt er een grapje met me uitgehaald...? Ik kijk recht in de ogen van deze uil. Hij verroert zich niet. Ik denk nog een keer dat het niet echt is en doe enkele stappen dichterbij. De grond is ongelijk dus ik moet uitkijken. De takken die op de grond liggen kraken maar verder is het hier en in de omgeving doodstil. Ik knip en hoor een geluid en nog een keer en nog een keer. Een voor een vliegen er op diverse plaatsen een paar uilen weg. Ik probeer deze uil nog een keer vast te leggen en dan gaat ook hij er helaas van door. Maar ik heb hem!!!. Hier wil ik nog eens terug...:)