Het stadje Hallstatt, gebouwd tegen een bergwand en mooi gelegen aan de Hallstättersee, was tot in de jaren 60 alleen over water te bereiken en lag zeer geïsoleerd.
Vanwege gebrek aan plek voor de doden werden ze na 15-20 jaar geruimd, hun schedel gebleekt en deze met kalligrafische letters (naam en geboortedatum) en bloemmotieven versierd.
Alleen volwassenen en bewoners van Hallstatt werden in het knekelhuisje bijgezet en zo staan er honderden schedels waarvan de laatste uit 1983. In verband met de mogelijkheid tot cremeren is er bijna geen plaatsgebrek meer.
Zelden heb ik zo'n supertoeristisch stadje bezocht, maar toch vond ik het een bezoek waard alleen al vanwege dit indrukwekkende knekelhuisje op het kleine kerkhofje.