Kippenvel momenten en barricades in Kiev.
Kiev
Oekraïne
Agrotewal
Kippenvel momenten en barricades in Kiev.
Ik loop door de stad met een lint in blauw/geel aan mijn camera. En dat met volle overtuiging. Het uitdragen van een gevoel verbonden te zijn met de Oekrainers, is geboren op het moment dat ik uit de metro kwam.
Op het Onafhankelijkheidsplein, kortweg door de inwoners van Kiev, Maidan genoemd, staan de barricades nog. En dat niet alleen, het stinkt naar verbrand rubber,er staan leger tenten, mensen lopen als soldaat en er worden inzamelingen gehouden voor het leger.
Het grijpt me naar de strot, om te zien waar zo kort geleden, mensen zijn vermoord omdat ze opkwamen voor hun land. Op meerdere plaatsen staan foto's en teksten als monument.
Veel van de doden zijn net zo oud als mijn zoon, begin 20, nog veel te jong om te sterven voor een ideaal.
Mensen dwalen wat verdwaasd door de kapotte straten. Tegels zijn er uit gerukt om als projectielen gebruikt te worden. Een enkeling poseert voor een foto, hoe bizar. En toch gaat het leven hier gewoon door, er staan ook stalletjes met eten en drinken en er worden souvenirs verkocht aan toeristen, voornamelijk uit eigen land.
Ik ben al dagen geen buitenlander tegengekomen, al zullen die er vast wel zijn. Gesprekken die op straat ontstaan als men ontdekt dat ik uit Nederland kom, zijn hartverwarmend. Het eerste wat ter sprake komt is de ramp met het vliegtuig en wat dat voor al die families in Nederland moet betekenen. Men betuigd spijt terwijl deze mensen er niets aan kunnen doen.
Het lint heb ik van een student, op de vraag wat het kost antwoordde hij, dat maakt niet uit, het is meer wat je kunt en wilt missen. Maar draag het zichtbaar als steun aan de Oekrainers, die onafhankelijk willen blijven.
Foto's
