Verbluffende schoonheid
Centraal
Noorwegen
Marjella
Verbluffende schoonheid
Als klein kind ging ik altijd kamperen, maar sinds ik zelf ging reizen is dat er eigenlijk steeds bij ingeschoten. Dus toen het plan omhoog kwam om naar Noorwegen en Zweden te gaan ging het bij mij ook kriebelen om weer eens te gaan kamperen.
Mijn vriend heeft familie wonen in Zweden, maar onze plannen waren gebaseerd op hun eerste huis in Noorwegen, enige verandering was dat we ze aan het begin en aan het eind nog even zouden bezoeken.
Mijn vriend had nog nooit gekampeerd en noemde het ook telkens kramperen. Veel wat mogelijk fout kon gaan, maar ook een gloednieuw avontuur dat wachtte.
Voordat de vakantie begon was het moeilijk om van de voorpret te genieten, ik was nog druk bezig met tentamens en ik had nog wat portfolio’s in te leveren. Eenmaal in Noorwegen aangekomen werd ik overladen met het vakantie gevoel, ik heb ’s avonds nog even voor onze tent gezeten genietend van de donkere lucht met mooi avond rood er doorheen.
Vanwege werkzaamheden aan het spoor tussen bijna alle sporen naar Oslo moesten we met de bus naar Honefoss, om daar op de legendarische trein te stappen van Oslo naar Bergen. Omdat we geen stoel gereserveerd hadden gingen we van stoel naar stoel en uiteindelijk zaten we op een krukje voor het raam in het cafetaria van de trein. Niet een hele vervelende plek aangezien we perfect uitzicht hadden op het steeds veranderende landschap. Het begint met bebost groen gebied wat opeens over gaat in grijs gebied met ijs en meren bedekt met sneeuw en ijs, wat dan weer terug gaat naar bebost groen.
Aangekomen in Bergen moet je eerst zo’n 10 min. Lopen om bij het informatie center te komen en dan te horen dat je weer terug moet lopen voor je Byban (tram) naar de camping. Net buiten het stadscentrum is een lange straat met 3 campings, wij kozen camping Grimen. Bus 90 vanaf station Nesstun (eindstation Byban) bracht ons tot aan de camping.
het is een kleine camping, maar het uizicht is prachtig, een prachtig meer met Fjorden eromheen. Als je een ticket voor de Byban koopt, dan is deze ook geldig voor de bussen in het Bergen gebied.
Bergen heeft in totaal 2 informatie centrums, eentje voor de algemene informatie en eentje gespecialiseerd in berg kaarten en wandelingen. Ons werd een wandeling aangeraden die boven op de berg startte waar we met de Floibanen heen konden. Een mooie wandeling die ons naar de andere kant van Bergen zou brengen.
Uiteindelijk hebben we 6 uur lang gehiked door het prachtige landschap, soms waren we zo ver van de stad af dat we op de top de stad niet eens konden zien liggen. Uitgeput en in een soort trance zijn we naar de supermarkt gelopen, hebben we de bus gehaald en zijn we op ons matje in de tent neer geploft. Wat smaakte die macaroni carbonera overheerlijk!
De volgende dag ging om 08:20 de bus naar Alesund, een busrit van ongeveer 9 ½ uur. Een mooie route langs het kust gebied van Noorwegen.
Het heeft ongeveer 20 minuten geduurd voordat de buschauffeur mijn One-Country pass in zijn computer herkende, maar toen mocht ik toch eindelijk instappen.
De beginfase van de busrit was prima, heel relaxed met af en toen een korte pauze vanwege een veerboot rit. Daarna begon de ellende (ach dat is ook wat overdreven, maar het klinkt zo leuk), achter mij zat een jongetje dat uit het niets opeens begon over te geven en de hele bus moest zich daar blijkbaar mee bemoeien, dus bij elke stop werd gevraagd of het nog wel goed met hem ging.
Niet veel later kwam er een moeder met 2 kinderen, waarvan eentje in een speciale kinderstoel moest die uitgerekend pal voor mijn stoel zat. Heel leuk meisje hoor, maar ze deelde werkelijk waar alles met me, speen, flesje, elastiekje, schopjes, als ze die dingen nu netjes gaf, oke, maar ze gooide het allemaal naar me.
Ach, houdt het een beetje spannend zeg ik dan maar.
Alesund was voor mij persoonlijk een beetje een teleurstelling, want ik had graag het Art Nouveau centrum willen bezoeken maar we kregen de verkeerde informatie waardoor we dus aan de verkeerde kant van de stad zaten en 418 treden voor niks hadden gelopen.
Hoogtepunt was camping Volsdalen, de enige camping in Alesund. Nadat we de tent hadden opgezet kregen we te horen dat de eerste nacht gratis was en voor de tweede nacht hebben we slechts 6 euro betaald.
Vanwege vele aanbevelingen gingen we naar de Geiranger om te kajakken (in de regen), gelukkig eigenlijk, want door de regen gingen alle andere toeristen van de cruise schepen weg! Beetje jammer was wel dat de camping geen warme douches had en overladen was met Nederlanders..
Gaupne is niet echt een interessant stadje, maar het heeft een goede bus verbinding met de Nigardsbreen voor een mooie gletsjer wandeling. De bus stopt onderweg nog even om de plaatselijke winkel te bevoorraden en brengt je dan naar het centrum waar je je tickets kan kopen en door brengt naar de start plaats. Een gids gaf ons de instructies en gewapend met spikes en een houweel konden we met z’n allen samen aan een touw aan de tocht beginnen. 4 uur lang hebben we gewandeld over een natuur wonder, over/onder/door ijs en de zon hielp nog mee door het lekker warm te houden.
Onze laatste stop was Lillehammer, in eerste instantie om te winkelen en later om rustig omhoog wandelend naar het Olympisch park te gaan. Gelukje was dat er ook springers aan het oefenen waren. De skilift werd gebruikt om toeristen naar boven en beneden te brengen, of je kunt zowel naar boven als naar beneden lopen via de trap.
Ik heb elk moment genoten van al het moois dat Noorwegen te bieden heeft, hopelijk snel weer terug!
Foto's
