Deze plas is ontstaan na de dijkdoorbraak bij Schelphoek tijdens de Watersnoodramp in 1953. Destijds lag hier een gehucht van 20 huizen en boerderijen, die verzwolgen zijn door het water, waarbij het merendeel van de bewoners en het vee verdronken zijn. De geul was door de kracht van het instromende zeewater 40 meter diep uitgesleten, zodat het gat niet meer te dichten was. Verder landinwaarts zijn betonblokken en caissons afgezonken en een nieuwe dijk aangelegd. De grootste caisson is nog in het landschap zichtbaar. Het gebied is nu een natuurgebied met wandel- en fietspaden en een vogelreservaat.