Het was in eenen tsinxen daghe
Dat beede bosch ende haghe
Met groenen loveren waren bevaen
Nobel, die coninc, hadde ghedaen
Sijn hof crayeren over al
Dat hi waende, hadde hijs gheval
Houden ten wel groeten love
Doe quamen tes sconinx hove
Alle die diere, groet ende cleene
Sonder vos Reynaert alleene
Hi hadde te hove so vele mesdaen
Dat hire niet dorste gaen
Die hem besculdich kent, ontsiet!
Also was Reynaerde ghesciet
Ende hier omme scuwedi sconinx hof
Daer hi in hadde crancken lof

Aldus de eerste 16 (van de 3469) versregels van het in de 13e eeuw geschreven historische dierdicht 'Van den Vos Reynaerde', welke zijn ontstaansgeschiedenis zou hebben gehad in de Oost Zeeuws-Vlaamse vestingstad Hulst. Gezien de gebruikte woorden, welke hardop gelezen mij ernstig Zeeuws-Vlaams in de oren klinken, lijkt me dat geen twijfelgevalletje.

Bijna letterlijk op elke straathoek in 'Ulst vind je de beeltenis terug van de snoodlepe Reintje. Zoals hier bijvoorbeeld met zijn mantel en staf gevangen in een lichtarmatuur met op de achtergrond de karakteristieke, na een blikseminslag, brand en kanonsinslag, inmiddels derde torenspits van de Hulster Sint Willibrordusbasiliek.