Snotverdomme zeg…ik had hier een luidsnerpend meeslepend doch in- en intriest streekdramaturgisch epos bij willen krassen... Over straatarme keihard snotvoorhunhogenploeterende boeren die generatie na generatie in dezelfde zeezilte zeiknatte loodzware Zeeuwse kleigrond lopen te sjouwen. Met kloofeeltige handen en de weerbarstige kop diep in de akkerbrede schouders verzonken, zwoegend tegen onbestendig weeren de immer ziedende zuidwesterwind. Om te zorgen voor de karigbelegde bruine boterham voor moeder de vrouw en de bloedjes van kinderen.

Maar ja… d'r mot deze maand een liedje bij hè? Dussss… pak de vrolijke gele klepperende klompjes er maar bij en brul mee met Mannenkoor Karrenspoor:
Want het is lekker op de trekker ?
Met het rubber deur de blubber ??
Ja, het is lekker op de trekker ??
Geef je leven zin ??
Toe vrouwgies wordt boerin ?

(deze tekst is mede mogelijk gemaakt door Vellah B.)