Langsch den ranken boomen des Draaibrugsch landgoet pleegt men onverhoedsch weg te droomen ende te mijmeren over den tijden van weleer. Den tijden alwaar den paardentram en den schoonen hoepelrokken hoogtij vierden werden algauw verdreeven door die duivelschen vermaledijden ronkenden automobielen deswelken het landschap schaadden. Gelukkich niet in den moogelijckheit het licht doorheen den ranken boomen te doen vergeeten.... (deel zes des trilogies... aanschouw op uwen gemack den verschillen)