Kijk tijdens een wandeling op het strand eens naar de verschillende patronen in het zand. De terugtrekkende zee laat namelijk tijdens laagwater prachtige structuren achter.

Zandkorrels hebben de gewoonte om zich te schikken naar de grillen van wind en water. Tijdens het transport van zandkorrels ontstaan er zo ribbels en andere kleine tot grote reliëfvormen in het zand, zowel op het strand als op de zeebodem.
De kleinere reliëfpatronen die in het zand voorkomen, tref je dikwijls aan bij een wandeling op het strand: zandribbels. Het eerste wat opvalt als je ribbels op het strand ziet, is dat ze ongeveer evenwijdig liggen met de waterlijn. Dit komt omdat ze gevormd werden door het opkomende of terugkerende getij. Maar zeer mooi symmetrisch en gelijk zijn deze zandribbels niet, het patroon is complex en dikwijls doorbroken. Water maakt niet enkel een horizontale beweging, maar het wervelt ook vertikaal. Net zoals bij golven is het resultaat dat je ziet een optelsom van verschillende waterbewegingen.Zandribbels, zandgolven en megaribbels zijn meer dan louter een reliëfvorm. Ze zijn een belangrijk studieonderwerp bij de zandontginning en het bouwen in zee. Ook vertellen ze ons iets meer over de lokale biodiversiteit die samenhangt met bepaald sediment- en reliëftype. Het zand sorteert zich volgens korrelgrootte waarbij de toppen van ribbels vooral uit fijn zand en de dalen uit grover korrels bestaan. Elk organisme heeft zo zijn eigen voorkeur van korrel en slibgehalte.
Bron:.planeetzee.be