Goed aangekomen in Pieterburen'
Zeeland
Nederland
Trudyvermeij
Goed aangekomen in Pieterburen'
Lekker uitwaaien en wandelen op het strand op zondagochtend om 08.30 uur! Dat was de bedoeling in ieder geval afgelopen zondagochtend op 9 januari met 8 collega's; voor de teambuilding, en teambuilding is het wel geworden!
Van start, lekker wandelen, de zon kwam net op, 2 collega's hadden hun hond meegenomen, konden het erg goed met elkaar vinden, heerlijk om te zien hoe die 2 met elkaar aan het stoeien waren, wij lekker met elkaar aan het kletsen en grapjes maken onderling. Totdat na ongeveer 45 minuten wij iets wits in de verte zagen liggen en ons afvroegen wat dat toch kon zijn.
Verrekijker erbij: het is een zeehond. Er kwam net iemand vandaan gelopen met zijn hond, maar vond het blijkbaar niet de moeite er iets mee te doen. Wij met zijn allen op pad naar de zeehond. Ach, zo'n mooie lieve witte kleine zeehond, waarvan ik beelden op tv heb gezien toen ik een jaar of 10 was die doodgeknuppeld werden voor hun mooie vacht en ik daarna had besloten voor Greenpeace te gaan werken (nooit gebeurd natuurlijk, want dat beeld staat me nog steeds bij; ik denk niet dat ik dat werk vol zou houden). Alleen dit zeehondje was gewond; verschillende wonden op de rug en nog 1 op de kop.
Maar waar een kleintje is, is toch ook een moeder? Even de zee bespeuren met de verrekijker, en ja hoor, we zien een kopje van een zeehond boven water, en ja hoor, daar weer, een stukje verder.........ze hield haar kleine goed in de gaten, en waarschijnlijk ons ook...........
Af en toe vervloek ik internet en mobiele telefonie, maar in dit soort gevallen is het toch echt handig!
Eerst de politie bellen; ja, we komen eraan. Dit duurt toch iets langer dan wij verwachten. Daarna de dierenambulance bellen, ja, wij komen eraan. Het zeehondje was in het begin nog redelijk fel, maar begon steeds minder te reageren.
Na ongeveer een uur (misschien hadden we beter kunnen melden dat er een surfer op het strand lag) kwam er een man met een kooitje aanlopen om het zeehondje op te halen. Aangezien hij met een gewone personenauto kwam en daardoor dus niet op het strand kon met zijn auto, moest het zeehondje gedragen worden naar de auto, wat best nog wel een eind was.
Wij eerst nog vooroordelen hebben over waarom ze maar 1 persoon sturen en waarom met een gewone personenauto, maar verder met de man gesproken te hebben, blijkt hij in zijn nette pak zo vanuit de kerk te zijn vertrokken en niet de moeite heeft genomen om zijn auto in te ruilen voor een auto van de zeehondenbrigade! Prijzenswaardig! Weg vooroordelen!
De zeehond in de kleine kooi gepropt, vervoerd naar de auto met uiteindelijk 4 man, want zo'n kleine witte zeehond is toch zwaarder dan aanvankelijk gedacht; moeder achterlatend in zee........verschrikkelijk, ik ben zelf moeder..............
Vandaag bericht gehad dat de kleine goed aangekomen is in Pieterburen en wij gaan het blijven volgen.
We hebben niet zoveel gelopen als de bedoeling was, maar wat en goed gevoel een zeehonden leven te hebben gered, want hij/zij zou het niet hebben overleefd...
Foto's
