(On)gedierte en andere tropenhorrors 1
Utrecht
Nederland
Mireille
(On)gedierte en andere tropenhorrors 1
Ratten…kakkerlakken…wantsen…luizen…slangen…“What’s your problem?” vraagt een local meestal geamuseerd. Probleem!? We gaan alsmaar op reis, soms met grote ontberingen, verlagen onze hygiënenorm en weten weer van een ‘traumatisch’ ervaring stoerder te worden. Eenmaal thuis is het voer voor een sterkverhaal, ontzag en gruwel van vrienden. Mede reisreporters weten er van te smullen met nog een schepje bovenop; Kakkerlakken onder je matras, bloedzuigers in je onderbroek en spelen met pofadders.
Tot mijn twintigste woonde ik permanent in de tropen en vond dergelijk (on)gedierte en griezeldieren vrij ‘normaal’. Beetje opletten en bedacht op de WC-bril gaan zitten of zomaar ergens in graaien. Schorpioentje, slang, baboonspider, wittemieren… ach come on it’s the tropics!
Ratten
Die zijn er altijd in grote getale geweest. In mijn kinderjaren rennend over plafond of dakdwarsbalken. Regelmatig liep de kat luid mauwend met gevangen rat-joekel in de bek. Eens per jaar verhuisde de familie Velthuis één week samen met hun echte huisdieren. Wederom hét moment van ongedierte uitroken, gif ‘smoke boms’ ,om vervolgens het huis enkele dagen af te sluiten. Ratten, kakkerlakken, mieren, slangen alles was kassiewijlen! Dan schrik je wel wat er ongenodigd in huis krioelt.
Op reis is de rat geen ongewone verschijning in het straatbeeld. Noch tijdens ontbijt als die rat tussen tafels doorschiet, het geeft doorgaans slechts een wenkbrauw-optrekking. In India worden ratten zelfs in Jain temples vereerd en verwend. Dat ratten ook weleens in de backpackersslaapzalen waren, mwahhh…. veel mensen veel lawaai bedenk ik. Tot het moment in het welbekende backpackersoord ‘Khao San Road’ van Bangkok ik een beteuterde jongeman ontmoette, zijn grote teen in ’t verband. Vriendin van teen-jongen wist te vertellen: Het was zo heet vannacht dat hij zijn voet ‘buitenboord’ liet hangen, uit het bed dus…..“And that ruddy rat bit his toe!”
1980, de eerste zelfstandige backpackersreis met eveneens reisgroentje Cora naar Kreta. De vakantie was nog niet teneinde maar alle centjes wel. Na wat gebedel bij hotels mochten we bij één op het platdak slapen. Hiep hoi, niet in het park. Griebels, die nacht: “Er zitten ratten in mijn rugzak….bij de koekjes….ons ontbijt!!!” fluistert Cora mij wakker. “Het hele dak zit vol ratten” roep ik! We vluchten enkele etages lager en gaan op de trap zitten. Al gauw komt ‘de baas’ op ons kabaal af, helaas trapzitten mag niet. Beticht van hangjongerengedrag en andere gasten lastigvallen, hup niet zo zielig terug naar het dak! Met zijn twee een snoekduik in onze slaapzakken en de bovenzijde uren dicht houden. Pffffff
Wantsen
Pas in India maakte ik kennis met deze parasiet, in Dharmshala om precies te zijn. Nietsvermoedend na uren reizen heerlijk naar bed. OMG….hoe komt een mug in bed! Jeuk! Lamp aan bed- en lijfinspectie….niets behalve ‘muggenbeten’. Ondanks verschrikkelijk kriebelen uiteindelijk de slaap gevat. Volgende ochtend, bloedspettertjes op de lakens en vele jeukende bultjes! “You have bed-bugs” weet mijn kamergenoot te vertellen “…..But I haven’t….” volgt er droog op. Grapjas! De nacht erop opnieuw het prik-jeuk-prik-jeuk festijn. Lampen aan en samen mijn bed doorzocht. Ja hoor! Meerdere kleine bol-gevreten ‘bugs’. Pats, klap d’er op gevolgd door een flatsch aan bloed. Aha dat waren die rood-bruine smeren op de muur.
De volgende ervaring was Jakarta, in een redelijk net logement. Ach néééé hé! Mijn eerste uur in bed was al een banket der bloedzuigerei. Bij inspectie lag mijn matras ‘lig-deuk’ vol beestjes gelokt door mijn lichaamswarmte. Kribbig iemand van het hotel opgezocht. Mijn tirade maakte weinig indruk, evenmin dat ik een andere kamer wilde. Uit de schoonmaakkast haalt hij een enorme bus DDT-poeder. Loopt naar mijn bed, slaat de lakens open en strooit rijkelijk het gehele bed inclusief hoofdkussen vol! “Ready, you may sleep now….no problems” mompelt hij toe. “STOP!!!!”….“No way will I sleep in DDT, POISEN!” Zeg ik boos, “I want another room!” het is inmiddels voorbij middenacht. Na eindeloos onderhandelen en “powder no problem” van hem, sloft hij weg. Nijdig erachter met mijn rugzak - “Another room NOW”. Vervolgens opent hij een andere kamer, wekt iemand die uit bed komt, notabene de hotelreceptionist! Grommend stelt die zijn bed beschikbaar “You sleep, good room….no problem”. Dat dacht ik niet, jakkes zo’n warm beslapen bed.
Wittemieren
Na twee vakantieweken aan het Malawi meer komen we s‘avonds thuis. Paps steekt de sleutel in de voordeur, zakt ineens de deur inclusief sponningen als een pudding aan onze voeten. Compleet verorberd door wittemieren, de rubberachtige verflaag hield de boel net hangend aan de muren. Hetzelfde lot overkwam een golfplaten veranda-luifel die bij een windvlaag plots in elkaar stortte, de houtensteunpilaren waren opgepeuzeld. De volgende houtensteunpilaren riekend, ‘wittemierenremedie’, teerdoordrenkte boomstammen gebruiken.
Nog zoiets, een gekregen boek met kerst, even bewaard voor een special relax momentje. Jammer maar helaas, wat over gebleven is, is een doolhof aan tunnels of enkel de kaft, in beide gevallen onleesbaar.
Schorpioenen
In verschillende maten meestal met gebogen zwaaiende staart. Regelmatig liepen ze door onze kinderslaapkamer, opgelet waar je de voeten insteekt of neerzet! In veel oude tropenhuizen heeft het sanitaire een open afvoerpijp richting buitengoot. Daar kruipen schorpioenen doorheen en klimmen het inmiddels veelvuldig met ‘Vim’ ruw geschrobd bad uit en laten zich op de grond vallen. Schoenen en onder de Wc-bril inspectie is geen overbodige gewoonte in de tropen. De keren dat ik een verdekt opgestelde schorpioen of dikke spin heb aangetroffen die de koelte van de wc-pot opzoekt is vaak!
Een schorpioenanekdote die nog op mijn lachspieren werkt: Wederom vakantie aan lake Malawi met een ander gezin. Die andere moeder, die ik ‘Auntie’ noemde, was een keurige wat preutse lange Engelse dame. Ondanks vele tropenjaren, nog altijd ouderwetse Engelse manieren en dito uiterlijk. Enfin, haar keurige navelhoge bikinibroekje had op het lage verandamuurtje gedroogd. Auntie ging zich binnen omkleden voor de ‘afternoon cooldown swim’, ineens verschrikkelijk gegil en roepen voor ‘Uncle’. Uncle een zeer humorvolle man, na Auntie verlost te hebben kwam hij hinnikend naar buiten. Namelijk, Auntie had één lang wit bloot been in één broekspijp en ontdekte vervolgens een enorme schorpioen in het kruis gelegen. Oeps! Gelukkig geen calamiteiten.
Wordt vervolgd…..
Foto's
