Vogelontmoetingen - Nederland - mijn 'verboden' vogelfoto's deel 2
Noord Brabant
Nederland
AnneKetelaars
Vogelontmoetingen - Nederland - mijn 'verboden' vogelfoto's deel 2
Zoals al aangekondigd bij mijn 'verboden' foto van de Rüppellsgier uit Avifauna, heb ik nog een paar tips over mijn ontmoetingen met vogels, die ik hierbij graag met jullie wil delen.
Op 21 april 2013 kon ik de nr. 3 op mijn bucketlist afvinken, namelijk valkenieren met arend. Via Kunst der Valkerij zouden mijn vriend Peter en ik namelijk deel nemen aan een roofvogelworkshop. Eerst kregen we een lezing over de valkerij en roofvogels, gevolgd door de ontmoeting met de roofvogels bij hun verblijven en daarna leerde we hoe we de valkeniersknoop moesten leggen en het 'loer draaien'. Na de pauze was het dan zover, om de beurt mochten we een Bengaalse Oehoe, Koningsbuizerd of Steppearend op de handschoen dragen, zoals we dat geleerd hadden. Voor mij was de keuze uiteraard snel gemaakt, ik wilde dolgraag die prachtige Steppearend op mijn handschoen ;) Je moest je onderarm en pols op één rechte lijn houden zodat de vogel wat meer ruimte heeft om te balanceren. Ik was behoorlijk in mijn nopjes dat mijn lang gekoesterde ontmoeting eindelijk in vervulling zou gaan en kon die bigsmile sowieso niet meer van mijn gezicht krijgen, waarbij ik spontaan alles wat mij zorgvuldig was uitgelegd, vergeet en mijn pols en arm niet op één rechte lijn houd... Arme vogel, hij zal wel gedacht hebben, 'nee hè niet weer zo'n amateur...' Er was voor hem niet meer dan mijn kindervuistje in een veelste grote handschoen om mee te werken. Hij had zijn volledige spanwijdte nodig om te balanceren, waardoor we binnen één seconde het ideale fotokoppel waren geworden van de groep. In allerijl probeer ik onze ontmoeting ook voor de Steppearend wat aangenamer te maken, maar het viel voor mij toch niet mee een druk met zijn vleugels klapperende vogel van 3,5 kilo in een andere positie te brengen. Toen hij doorkreeg dat ik toch wel degelijk een uitleg had gehad en alsnog de juiste houding aan wilde nemen, ging hij wat minder klapperen en kon ik een rechte lijn maken voor 'm. Het was een bijzondere, onvergetelijke en toch ook wel spectaculaire vogelontmoeting ;)
Tot slot volgde het vrij rond vliegen door een Woestijnhavik, die vanuit vlucht bij je op de handschoen kwam landen en samen met de valkenier nog een aantal indrukwekkende demonstraties gaf.
Helaas is Kunst der Valkerij sinds 2015 (voor nu) gestopt met het geven van workshops en demonstraties, maar via andere valkeniers kun je vast ook deelnemen aan een onvergetelijke roofvogelworkshop ;)
In oktober 2014 ben ik samen met mijn vriend Peter naar Avifauna geweest, wat een mooi park is dat! We hebben er een leuke en leerzame dag gehad in het teken van vogels. Vooral het zelf voeren van de Lori's en de vogeldemonstratie zijn echte aanraders ;)
Helaas waren wij er enige tijd nadat er 36 vogels gestolen waren uit het park, de lege kooien en bordjes met verwijzing naar de diefstal maakte dan ook zeker indruk... Wat een idioten om het leven van deze dieren zo achteloos op het spel te zetten voor een paar rotcenten, als de stress van de diefstal en het vervoer naar hun nieuwe belabberde onderkomen hen nog niet fataal was geworden, dan zou de slechte voeding daar wel voor gaan zorgen...
Tijdens een reis besef ik soms maar al te goed hoe fijn het is om een goed thuis te hebben. Het is leuk als je zo'n plek kunt delen. Zo deel ik onze tuin maar wat graag met onder andere al die schattige tuinvogels die ons land rijk is. Door onze manier van leven is hun leefgebied zo erg verkleind, dat veel soorten het erg moeilijk hebben en zelfs bedreigd zijn. Het hele jaar door bijvoeren van vogels is daardoor een must geworden. De laatste tuintrends in de vorm van weidse betegelde terrassen met fraaie bloembakken, liefst zo aangelegd dat er geen onkruid kan groeien, zorgen ervoor dat ze ook amper wild voedsel in tuinen kunnen vinden, omdat de wormpjes bijvoorbeeld niet aan de oppervlakte kunnen komen. Diverse gemeenten (waaronder 's-Hertogenbosch) zijn daarnaast een rigoureus snoeibeleid begonnen in stukken gemeentetuin, waardoor er ook daar steeds minder kansen zijn voor vogels... Reden genoeg om met het boekje 'Vogels voeren- maar nu goed' van Peter Berthold en Gabriele Mohr in de hand aan de slag te gaan met het creëren van vogelvoederplaatsen in onze tuin. Inmiddels is het dagelijks een drukte van jewelste in de tuin en gaat er heel wat vogelvoer doorheen, maar wat is het gaaf om ze dag in dag uit in de weer te zien. En zeker ook nu in de lente, als paps en mams met hun kroost op pad gaan om ze kneepjes van het vak bij te brengen ;)
Tot de dagelijkse bezoekers behoren koolmezen, pimpelmezen, groenlingen, vinken, roodborstjes, heggenmussen, huismussen, ringmussen, merels, turkse tortels, houtduiven, kauwen en eksters (die laatste twee soorten moeten zich dan wel een beetje gedragen en niet de kleintjes weg jagen :P)
De wat minder frequente maar bijzondere bezoekers zijn staartmezen, winterkoninkjes, boomklevers, boomkruipers en de kleine bonte specht.
En tot slot mijn dagelijkse vogelontmoetingen met onze groenwangparkiet Croky, die een best goed vogelleventje lijkt te hebben bij ons. Hij heeft voor als we niet thuis zijn een kooi vol met speeltjes, stokken etc. om zich bezig te houden. Maar hij besteed zijn tijd het liefste buiten de kooi, op ontdekkingstocht door zijn huis, bij ons op de schouder of in ieder geval bij ons de buurt zodat hij alles goed kan volgen wat er gebeurt ;) Daarnaast is hij dol op kroelen en trucjes zoals high-five, boks en verstoppen. Als je zijn soortgenootjes in het wild wilt zien, kun je ze tegen komen in Bolivia en Brazilië. Mocht je Croky zelf willen ontmoeten, enthousiaste mede-reisreporters zijn van harte welkom bij ons in Rosmalen. Kan alleen niet beloven dat Croky dan ook enthousiast is, haha ;)
Foto's
