Ik had Ad de Pad al een tijdje niet meer in de smiezen, na zijn fabeltastische undercovertruc als naaktslak kwam ie nu wel heel erg dichtbij. De bladeren aan de bomen verkleuren al een beetje, de wind steekt af en toe de kop op. En overal in de bosjes geritsel van scharrelende eksters, vlaamse gaaien en egels. Op eens zat ie vlak bij mijn oog in zijn pas geponnen web. Ad had me wederom beslopen in zijn herfst hoedanigheid. Slimme gast, deze keer kwam ie te dichtbij ik moet beter op hem letten de volgende keer.....