De titel van de foto is niet zomaar in het wilde weg gekozen. Want dit ís in Groningen en je kán hier pissen.

En hoe.

Tenminste, niet in de wintermaanden dan... want dan is dit kunstwerkje gesloten. Toe. Op slot.

Potdicht zeg maar…

Beschouw dat maar als een kleine tip mijnerzijds voor het geval u een 'Yeehaa-ik-ga-m'n-hoge-nood-tot-het-allerhoogst-opsparen-om-precies-híer-eens-eventjes-uitgebreid-en-vooral-lang-den-boodtschap-te-pleegen-onderbuikgevoel' krijgt.

Ik was er eerst vreemd genoeg aan voorbijgelopen maar ben er een dag later speciaal (en voorbereid) voor teruggegaan. Ik bedoel… als je leest dat Grote Meneer d'n Architekt Rem Koolhaas en Grote Meneer d'n Fotograaf Erwin Olaf de creatieve breinen hebben gesynergeerd en samen 'iets' hebben gerealiseerd in Groningen… dan mottn we rap eebn kiekn!

Ok… ik ben niet speciaal voor dit plashokje dik 400km van huis doorgedieseld, maar ik moet zeggen dat het een erg geinig plaspandje is: de Koolhaas-bijdrage van melkglas en staal, inelkaargestrengeld als een soort van yin/yang (een dames- en een herenzijde) slakkenhuis, en de Olaf-bijdrage in de vorm van op het melkglas geprinte hellasblauwe mannen- en vrouwenfiguren, die elkaar met allelei voor de hand liggende voorwerpen ludiek te lijf gaan, vormen een alleraardigst en gebruiksvriendelijk behoeftebouwwerkje aan de Groninger A.



(Lees voor een uitgebreider verslag m'n blog 'Hooge Nood in 't Hooge Noorden')