Zomervakantie 2016.

De kinderen mochten het laatste weekend van de grote vakantie een uitje kiezen om de vakantie mee af te sluiten.

Unaniem: met de trein naar Amsterdam!

Als ik met mijn kinderen een 'groot' uitje maak, neem ik nooit mijn spiegelreflex mee. Want op het moment dat ik ga spiegelreflexen, vergeet ik de wereld om me heen. Voor de kinderen niet zo gezellig natuurlijk.

In een compromis met mezelf mag dan wel de compactcamera mee.

Eenmaal in Amsterdam aangekomen, zijn we naar de Dam gewandeld. Zelf wonen we in een klein, rustig dorp. De jongste was nog niet eerder in Amsterdam geweest en vroeg zich verwonderd af of het altijd zo druk was.

De Dam vind ik altijd een feestje op zich. De duiven, de straatartiesten. Gewoon, de hele sfeer. Deze dag was het zo, dat er een jongen stond met zeepbellen. Een hele verzameling kinderen om hem heen, de zon scheen. De ogen van mijn kinderen straalden. Ze sloten zich aan bij de rest van de kinderen om mee te lachen, te springen en bellen te vangen.

Natuurlijk wil ik dan fotograferen. Op zo'n moment loop ik dan tegen de beperking van compact aan. Maar aan de andere kant zie ik dit dan ook als mogelijkheid om 'out of the box' te gaan. Deze foto heb ik gemaakt in de miniatuur stand. Zelf ben ik tevreden over het resultaat. Vind het een sfeervol beeld geworden...