Nog één keer kijk ik vanuit het zolderkamertje van mijn paleis op de Dam. Wat was het een mooie, emotionele en drukke tijd. Ik heb hard gewerkt, gelachen, gezwaaid, gerouwd, gereisd en geregeerd. Nu is het genoeg geweest. Morgen mag mijn zoon het stokje overnemen. Zucht .... Misschien mag ik nog een keer langskomen en vanaf dit zolderkamertje met een mooie verrekijker genieten van dit uitzicht.