De oorsprong van bloedgroepen

Door: Graaf

Geplaatst op Sep 19, 2014

n.a.v. een artikel in Columbus Magazine wil ik graag vertellen wat ik geleerd heb over de evolutie van bloedgroepen.

De eerste bloedgroepen zijn pas rond 1900 ontdekt door Karl Landsteiner. Deze werden A, B en O (nul) genoemd. De bloedgroep wordt genoemd naar de antigenen op de rode bloedcellen. In het serum komen natuurlijke antistoffen voor tegen de andere bloedgroep(en). De bloedgroepen A en B ontstaan doordat bepaalde suikerstructuren aan de grondsubstantie H worden gekoppeld.
Naast deze 4 hoofdbloedgroepen zijn er nu meer dan 300 bloedgroepen bekend.

Het evolutieverhaal van de bloedgroepen zoals verteld door d’Adamo is verzonnen.
Zo zou bloedgroep O staan voor “oud”, de oudste bloedgroep van de jagers, toen ze settelden werden het landbouwers met bloedgroep A, nomaden zouden B zijn en pas bij de moderne mens kwam AB.
Waarschijnlijk is A de oudste bloedgroep, maar ze zijn ongeveer gelijktijdig ontwikkeld.
Bloedgroepen zijn genetisch bepaald; je erft ze van beide ouders.
Door de frequentie en het voorkomen van de bloedgroepen is de evolutionaire migratie van de mensen vastgesteld.
Het ware verhaal is dus precies andersom!
Het is vrijwel zeker dat verschillende bloedgroepen ontstaan zijn als aanpassing aan omgevingsfactoren. Ook heeft een selectie in bloedgroepen plaatsgevonden door ziekteverwekkers.
De laatste decennia wordt steeds meer bekend over de functies van verschillende bloedgroepen op de celwand. Er zijn wel relaties bekend tussen bepaalde bloedgroepen en ziekten. De meest bekende is wel de Duffy bloedgroep wat een receptor is voor de malariaparasiet; bij veel mensen in malariagebieden ontbreekt deze bloedgroep.

Na de publicatie van het boek van d’Adamo (Eat Right 4 your Type) in 1996 leek het bloedgroependieet een hype te gaan worden, maar al heel gauw verdween het naar de achtergrond. Resultaten bleken duidelijk te gering. Er zijn ook geen wetenschappelijke bewijzen te vinden dat een bepaald voedingspatroon aan een bloedgroep gerelateerd zou zijn.
ABO-Bloedgroepen zijn niet afhankelijk van voeding en er is geen relatie met het immuunsysteem en het ontstaan van voeding gerelateerde ziekten. De mens is van oorsprong een alleseter, hoofdzakelijk bessen en vlees. Dat sommige mensen bepaalde voedingsmiddelen slechter verdragen heeft andere oorzaken.

Verder zou het hele bloedgroepenverhaal en de daarmee samenhangende voedingsvoorschriften gebaseerd zijn op lectinen, “eiwitten die overal inzitten en je bloed doen klonteren, en je daarom moet mijden in de voeding”. Deze fabel wil ik ook gelijk ontkrachten; Lectinen zijn koolhydraatbindende eiwitten uit planten en bacteriën.
Het oeroude dodelijke pijlgif ricine is ook een lectine. In het laboratorium worden ook lectinen gebruikt om hun agglutinerende eigenschappen om bepaalde bloedgroepen te herkennen.. Maar zelden kunnen lectinen intact de bloedbaan bereiken, de gevolgen zouden desastreus zijn, de meeste eiwitten worden in het maag-darmkanaal afgebroken. Verder worden lectinen na 15 minuten koken onschadelijk gemaakt.

Dus bloedgroepen hebben niets te maken met je leefstijl, wat je doet, of waar je vandaan komt.
Ik werk al meer dan 30 jaar in immuno-hematologie (de leer van bloedgroepen) en ben aardig gespecialiseerd in transfusiegeneeskunde.