Transnistrië, een dwergstaatje zo groot als Overijssel, riep na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie eenzijdig de onafhankelijkheid uit.
De staat wordt door geen enkel land erkend, maar heeft toch zijn eigen munt: de Transnistrische roebel, een heuse grens waar je een visum moet kopen en een leger van 15000 man.
Transnistrië wil zich het liefst aansluiten bij Rusland, dat het landje wel steunt. Er wordt Russisch gesproken en kameraad Lenin staat nog fier overeind voor het parlementsgebouw.
Hier zie je het grote park van de hoofdstad Tiraspol met het standbeeld van Alexander Suvorov, de stichter van de stad in 1792. Het is feest vandaag, de middelbare scholieren zijn geslaagd voor hun eindexamen. Een meisje is op het beeld geklommen om lekker met haar vriendje, die nog aan de andere kant staat, in de schaduw te zitten. Later zal ze haar eindexamenfeest vieren in een plaatselijke pizzeria of hotel.
Verder studeren gebeurt niet in Transnistrië, maar in Moldavië of Rusland, want diploma’s van een universiteit in Tiraspol worden niet erkend.
Tiraspol ziet er welvarender uit dan Moldavië. Dit komt door de steun van Rusland en door het bedrijf Sheriff, dat veel werkgelegenheid biedt in de vele winkels, benzinestations, bouwbedrijven en bij voetbalclub FC Sheriff Tiraspol, die 17 keer kampioen van Moldavië werd.