Genieten op Gozo
Gozo
Malta
Madeleine
Genieten op Gozo
Van Malta is het maar vijf kilometer varen naar Gozo, het eiland met een heel eigen gezicht. Waar het geweld van een beukende zee op grillige rotsen wordt afgewisseld met geduldige golven op goudgele stranden. Waar een gierende wind kan omslaan in een gulle verkoelende bries. Waar groene landschappen zich glooiend plooien om slaperige stadjes. Waar eeuwenoude ruïnes worden omarmd door moderne mensen met selfiesticks. Gozo. Waar genieten op straat én op je bord ligt.
Zoals ik al zei, het is maar een klein stukje varen vanaf Malta naar Gozo vanaf de moderne ferryterminal in Cirkewwa We hebben maar één dag om het kleine zusje van Malta te ontdekken en het worden dan ook 'snufjes' Gozo. Reden om vroeg aan boord te stappen. De boottocht voert ons langs de Blue Lagoon die we helaas niet met een kleiner bootje konden bezoeken. Vanaf de ferry en later vanaf een uitkijkpunt op Gozo zien we in ieder geval wel waarom de lagune de naam 'Blue Lagoon' draagt.
Een snufje cultuur
We beginnen met een snufje cultuur. En wel met de oudste door mensen gemaakte vrijstaande gebouwen ter wereld: de Ġgantija tempels, die tot het Werelderfgoed van Unesco behoren. De tempels vlakbij het plaatsje Xagħra werden in 1827 opgegraven.Over historie gesproken: alle overheersingen in de loop er eeuwen ten spijt zijn de ruïnes wonderwel bewaard gebleven. De tempelruïnes zijn kleiner dan ik dacht, maar het blijft wonderlijk hoe men het zo'n 3600-2500 voor Christus het voor elkaar kreeg om die grote stenen op elkaar te stapelen. Nog steeds is niet helemaal duidelijk hoe men dat toen heeft gedaan. Wat we wel weten wordt prima uitgelegd in het naast de tempels gelegen museum. Hier vindt je ook veel gebruiksvoorwerpen die in de tempels gevonden zijn.
Een snufje natuur
Hebben we onderweg de waterwereld al bewonderd, nu is het tijd voor de natuur van het eiland. Het blijkt onverwacht heuvelig en we maken af en toe dan ook een forse klim naar boven. De olijfbomen in de velden zijn in aantallen nog maar een fractie van hoeveel er ooit waren. De Engelsen waren op een bepaald moment van mening dat het landschap prima geschikt was voor de verbouw van katoen. Dat was een misrekening en kostte vele olijfbomen het leven. De rotsachtige omgeving zorgt ook voor prachtig verscholen baaien en baaitjes. We stoppen om een pittige afdaling te maken naar een paradijselijk stukje strand. Maar wat naar beneden gaat moet ook weer naar boven. Dapper zwoeg ik het pad op, mezelf pijnlijk bewust van mijn niet zo'n beste conditie. Maar de moeite waard was het absoluut.
Een snufje genieten
Na inspanning genieten, en wel op het terras van Kantra Restaurant in Mġarr ix-Xini waar we, voorzien van verkoelende bries en prachtig uitzicht op de zee en een baaitje, verser dan vers visjes eten. Het plekje is ook populair bij duikers en snorkelaars. Ik neem een kijkje op het kleine strandje van waar ze de zee in plonzen. Het ziet er heerlijk uit, maar een voorzichtige teen in het water leert dat de watertemperatuur bij lange na nog niet 'Madeleine geschikt' is.
Een snufje ontspanning
We rijden door diverse slaperige stadjes. Helaas ontbreekt het aan tijd om te stoppen want we hebben een afspraak in hotel Kempinski Hotel San Lawrenz. Waar wellness hoog op de menukaart prijkt. Eigenlijk oogt het hele hotel behoorlijk zen: de zwembaden liggen in een prachtige tuin, de kamers hebben een relaxte sfeer en zelfs de gangen in het hotel ademen rust en ontspanning. En inderdaad, het wellnesscomplex ziet er bijzonder aantrekkelijk uit. Een afspraak om hier nog een keer terug te komen voor een paar dagen genieten maak ik dan ook met plezier. Als afsluiter van de rondleiding wacht ons een voortreffelijke high-tea die op het terras wordt geserveerd. En terwijl de zon langzaam zakt, zakt ook het gejaagde gevoel van de boot te moeten halen. Die nemen we gewoon een paar uurtjes later.
Een snufje grilligheid
De ondergaande zon en de grillige zee bij de Azur Window bij Dwerja Point zijn de perfecte afsluiter van de dag. Met deze natuurlijke brug van ruim vijftig meter hoog toont het eiland haar ware gezicht..Zo dichtbij Malta, maar zo anders. Groener, rustiger, ruiger, ongerepter. De Gozitanen hebben hun eigen specifieke karakter en identiteit en andere levensstijlen, accenten en dialecten. Ze zijn vriendelijk en gastvrij en ontzettend trots op hun eiland. Er zijn zelfs bewoners die het eiland nog nooit hebben verlaten omdat ze er alles vinden wat ze nodig hebben. Dat zou mij net even te ver gaan, maar de snufjes Gozo smaken wel naar volgende flinke teug, want hoe klein het eiland ook is, het is groots als het gaat om genieten.
Weetjes
• Gozo betekent vreugde in het Spaans.
• Het eiland heeft een oppervlakte van zo'n 6 kilometer en een bevolking van ongeveer 30.000 mensen.
• In tegenstelling tot Malta heeft Gozo geen natuurlijke verdedigingswerken en havens waardoor het eiland regelmatig werd geplunderd en overvallen door zeerovers en andere vreemde mogendheden.
• De hoofdstad van Gozo is het middeleeuwse Rabat, dat op de top van een heuvel is gebouwd. De stad is ook bekend als Victoria.
• In veel dorpen en stadjes lijkt de tijd stil te hebben gestaan. Toch ontbreekt het moderne leven niet en kun je op Gozo voortreffelijk eten, drinken en leuke dingen kopen in de vele kleine shopjes en op gezellige markten.
• In Rabat zijn twee (elkaar beconcurrerende) operatheaters. (Op het drie keer zo grote Malta is er geen een).
Tips
Calypso's grot
Een van de mooiste stranden van Gozo is Ramla il-Ħamra, ook bekend als Ramla Bay. De naam betekent zoveel als 'rood zandstrand' en wanneer je er bent snap je waarom. Bij de baai bevindt zich ook Calypso's grot waarvan de ingang hoog op een rots ligt. Er wijzen veel borden naar de grot, die wordt genoemd in Odysseus van Homerus. Helaas blijkt de grot vanwege instortingsgevaar voor altijd gesloten te zijn voor publiek en kun je alleen een blik werpen op het trapje naar beneden.
Foto's
