Daar sta je dan: in Plitvice National Park met slechts een paar auto's op het parkeerterrein, een vieze zeikregen en werkelijk niemand in het park te bekennen. We horen overal water stromen en watervallen kletteren, maar we zien ze niet - terwijl ze toch echt heel dichtbij zijn. En dan trekt na een paar dagen opeens het watergordijn en de mist op en komen de mooiste kleuren in een sprookjesachtig landschap tevoorschijn. De watervallen die normaliter aan het eind van het jaar minder vol zijn of zelfs droog staan, kletteren er lustig op los. En als je goed op de foto kijkt zie je dat de bankjes die normaliter een paar meter van de waterrand staan, nu voor een deel zelfs helemaal in het meer staan.