Bij de aanblik van een blik stoepkrijt word ik al snel nostalgisch. Als kind op mijn knieën op de grond stoeptegels inkleuren of mooie tekeningen maken die na een regenbui al snel vervaagden. Deze studenten in Venetië pakken het wat slimmer aan. Ten eerste hebben ze niet ons kikkerlandje uitgekozen maar een stad waar de zon vaker schijnt. Ten tweede ziet hun tekening er beduidend beter uit dan de krabbels uit mijn kindertijd. Op deze manier verdienen ze een extra zakcentje.

Wat mij het meeste aansprak was, als rasechte Nederlandse, dat je zomaar in den vreemde het oer-Hollandse meisje met de parel van Vermeer tegen kan komen!