San Giorgio Maggiore s'nachts.
In 982 hadden benedictijnenmonniken zich op het kleine eiland San Giorgio gevestigd. In de loop der eeuwen groeide hun gemeenschap uit tot één van de belangrijkste benedictijnenkloosters in Italië.
In 1559 begon Andrea Palladio met de nieuwbouw van het klooster. De kloosterkerk tegenover het Dogenpaleis volgde in 1565. Palladio leidde de bouw tot 1568. Zijn opvolger hanteerde nauwgezet Palladio’s ontwerp.

De marmeren façade van de San Giorgio Maggiore is zeer bekend. De gevel sluit aan op de dwarsdoorsnee van het schip en de twee lagere zijschepen. Boven de driehoeksgevel staat een Christusfiguur. De verticale as van de façade wordt door dit beeld en de koepel erachter versterkt. De kloosterkerk komt bijzonder majestueus uit op afstand. Dit sluit perfect aan met de unieke ligging aan het water.

De campanile is in 1774 vernield. De huidige, gebouwd naar het voorbeeld van de klokkentoren van de San-Marco-basiliek, is veel minder elegant dan het origineel. Het biedt wel een mooi uitzicht over de stad en de lagune (lift aanwezig). Zie mijn andere foto.