Roadtrip Italië 2011 part 2: weekje Toscane
Roadtrip Italië 2011 part 2: weekje Toscane
Drieëneenhalf uur duurde de rit van Rome naar Rignano sull Arno (net onder Florence). Toen we het complex Il Palagio opreden werden we helemaal happy van het uitzicht dat we hadden. Maar het werd nog beter. We hadden een éénkamerappartement geboekt, maar kregen een tweekamerappartement met een kingsize slaapkamer. Onze week kon nu al niet meer stuk. Inmiddels was het 22.30 en we moesten nog eten. We reden naar het dichtstbijzijnde stadje, maar alles was al gesloten, op één trattoria na. We aten gamba’s en rosbief uit de magnetron, maar dat kon ons niks schelen, want het was er gezellig tussen de locals. Een groepje van 6 Italiaanse mannen vierden een vrijgezellenfeest en vulden de ruimte met hun geschater en Italiaanse dialogen. Geen idee waar ze het over hadden, maar het klonk geweldig. Vooral de manier waarop ze praten; met wilde handgebaren. De hele tent kreeg een glas prosecco om op de bruidegom in spé te toasten. Daarna kregen we een shot limoncello, biertjes en wijntjes van ze. Communiceren ging lastig, want ze spraken slecht Engels en wij geen Italiaans, maar dat maakte allemaal niet uit. Iedereen was toch teut. Wat een geweldige eerste avond, we waren op slag verliefd op Toscane.
Na het uitslapen van onze roes hebben we vandaag een relaxdagje ingelast. Beetje zwemmen, beetje bakken, tussendoor wat boodschapjes doen, wijntje drinken en kokkerellen in ons huisje. Het is hier gemiddeld elke dag 34 graden, dus deze dagen zijn verplichte kost ;) Het schijnt bovendien de heetste zomer in tijden te zijn in Toscane. Jottem!
Wat moet je gezien hebben als je in Italië op vakantie bent geweest? De toren van Pisa. Natuurlijk maak je dan de welbekende foto waarop je de toren nog een extra zetje geeft of juist tegenhoudt. Leuk voor in het plakboek. Maar het is echt wel bizar om te zien hoe scheef dat ding staat. Je kon er inklimmen, hebben wij niet gedaan. Stel je voor dat hij net omvalt als wij erin staan. Grapje, dat was niet de reden. Maar veel meer interessants dan die toren was er niet echt dus reden we door naar het dichtstbijzijnde kuststadje aan de Middellandse Zee.
En wat moet je geproefd hebben als je in Italië op vakantie bent geweest? Wijn, wijn en nog meer wijn. Vandaag op het programma stond de Chiantiroute. Chianti is een streek in Toscane die bekend staat om zijn Chianti Classico wijn. Via de S222 rijd je door de prachtigste wijngaarden van dorpje naar dorpje. Onderweg stop je bij één van de vele agriturismo’s voor een wijnproeverij of een rondleiding door de wijnkelders. Meestal moet je die rondleidingen van te voren reserveren, maar wij vonden een pittoresk boerderijtje waar we ter plekke een privérondleiding kregen. Helaas konden we het echte proces van wijn maken niet zien, want dat vindt plaats in oktober als de druiven rijp zijn voor de oogst. Naast hun geliefde wijn, maken ze ook olijfolie, grappa (sterke drank die wordt gemaakt van de schilletjes van de druiven) en saffraan. Na de rondleiding kregen we verschillende wijnen te proeven en maakte ze lekkere hapjes voor ons klaar. In Greve in Chianti hebben we in een speciale wijnkelder de befaamde Brunello wijn gedronken. De wijn onder de wijnen. In totaal hebben we vier wijnproeverijen gedaan en drie flessen Chianti Classico gekocht. Mijn spiegelreflexcamera heeft vandaag overuren gedraaid.
Nu weer tijd voor een relaxdagje. Peer gaat helemaal op in zijn nieuwste boek: de bouwfraude en ik vermaak me met mijn Columbus magazine en mijn reisboekjes. ’s Avonds hebben we een pizza gegeten bij Luigi, die we de eerste avond ontmoet hadden. Speciaal voor ons maakte hij een pizza die niet op de kaart stond en al helemaal niet op ons bord paste. Maar lekker dat die was.
De volgende dag werd de Fiat 500 weer van stal gehaald om richting het zuiden te rijden. Vandaag bezoeken we de middeleeuwse stadjes San Gimignano, Monteriggioni en Siena. Althans dat was het plan, totdat we na een uur rijden er achter kwamen dat we de portemonnee vergeten zijn. Met nog 6 euro aan kleingeld op zak en een kwart tank, besloten we een paar liter bij te tanken en toch door te rijden naar San Gimignano. Daar waren we namelijk al bijna. Omdat we geen geld meer hadden om te parkeren, konden we alleen maar een uur gratis parkeren bij de plaatselijke supermarkt. Dat werd een bliksembezoek dus aan dit mooie stadje. Dat was wel jammer, maarja kan gebeuren. Peer heeft lekkere pasta gekookt en ’s avonds dronken we een wijntje bij het zwembad. Het was volle maan. Romantischer werd het niet. Maar de avond kreeg een bizarre wending toen ik richting de heuvels keek. “Hey schat, moet je kijken…Dat lijkt wel een bosbrand.” Peer: “WAT!!! Dat is een bosbrand.” Staat gewoon die halve heuvel in de brand. Vlak eronder ligt een dorpje. We zijn de hele avond in de ban geweest van die brand en zijn er zelfs een stukje naartoe gereden om het van dichtbij te bekijken. (I know, ramptoeristen, maarja dit maak je ook niet iedere dag mee.) Tot diep in de nacht heeft de brandweer er een flinke klus aan gehad om het vuur onder controle te krijgen. Het zat ook niet mee, want het waaide best hard. De volgende ochtend toen we wakker werden en uit het raam keken, was het vuur gelukkig gedoofd.