Verdwalen in de Chianti streek
Verdwalen in de Chianti streek
Een stapel reisgidsen, een duidelijke kaart van de omgeving en een auto. De ideale combinatie om een rondrit door de beroemde wijnstreek de Chianti te maken. Uitgestrekte wijnvelden, pittoreske dorpen, glooiende heuvels en slingerende wegen. Uiteraard stoppen we vaak om een foto te maken of gewoon om de wijnvelden te bewonderen. Op een gegeven moment zijn we toch wat van de route afgeraakt en besluiten we de TomTom aan te zetten. Een goede zet want ineens worden we door dit wonderlijke apparaat een smalle onverharde weg ingestuurd. Een weg die vast en zeker naar een fotogenieke locatie leidt!
Maar de weg gaat ineens best wel steil naar beneden. "Misschien kunnen we beter omdraaien en terug gaan" zeg ik nog tegen Ronald. "Ach nee" zegt Ronald vol zelfvertrouwen. "Laat het maar aan mij over". Zodra we beneden zijn, zien we de weg ineens steil naar boven gaan. Vol goede moed schakelt Ronald naar de 1 en langzaam tuffen we omhoog. Nog langzamer...en nog langzamer...Totdat we stilstaan. "Oeps" zegt Ronald. "Misschien kun je maar beter even uitstappen". Ik voel de bui al hangen en zie ons al staan wachten op de Italiaanse ANWB die ons hier uit moet komen redden. Ik ga in de berm al nagelbijtend Ronald zijn verrichtingen gadeslaan. Hij rijdt achteruit met de auto, geeft vol gas en sjeest met piepende banden omhoog. Net niet genoeg power om de top te halen. Dus weer terug, een tweede poging en ja hoor, met rokende banden staat de auto ineens boven. Opgelucht haal ik adem en loop ik naar boven. En wat denk je? Daar is dat prachtige uitzicht waar ik al op gehoopt had.