Te voet door Rome (1)
Rome
Italië
Edwinaverdingh
Te voet door Rome (1)
Rome, goedkope vliegtuigtickets? Oké we doen het! Tickets boeken en nu alleen de vertrekdatum afwachten. Maar dan steekt er toch wat aarzeling op. Wij naar Rome? Daar gaan gelovigen naar toe ja, bedevaarders die de paus willen zien, maar wij toch niet!
De tickets zijn geboekt, er is geen terugweg mogelijk. Dringend beginnen met het uitpluizen van de gidsen, dacht ik bij mezelf. Er moet toch heel wat meer te zien zijn buiten het Colosseum dat in elke reisgids als trekpleister vermeld staat. Snel raak ik in de war. Piazza’s en Palazzo’s bij de vleet, ik krijg er kop noch staart aan. Hoe meer ik lees hoe nerveuzer ik word. Ik kan dat nooit van mijn leven onthouden. Ben ik eindelijk door een hoofdstuk heen, ben ik het begin al vergeten. Controlefreak, denk ik bij mezelf. Waar is de spontaniteit? Rome is niet in één dag gebouwd, dus laat die impulsen maar traag binnensijpelen in dat kleine brein van je.
Zondag 19 februari 2012
We vertrekken met de laatste vlucht van SN Brussels richting Rome, zo kunnen we op maandag dadelijk van start gaan, want er is veel te zien. Heel veel zelfs. Dat heb ik gelezen in die gidsen vol met Piazza’s en Palazzo’s.
Ons uitgangspunt is Via Della Scala in Trastevere. Samen met andere familieleden hebben we daar een appartementje gehuurd.
Trastevere is een gezellige, kleurrijke buurt waar je vooral goed(koop) kan eten en ‘s avonds kan uitgaan, maar herbergt tevens een paar prachtige Romaanse en Barokke kerken.
Maandag 20 februari 2012
‘s Ochtends vroeg trekken we naar het kruidenierswinkeltje Volpetti Food, enkele straatjes verder. Lekker ontbijt met typische Italiaanse broodjes en kazen vullen onze buikjes en weg zijn wij.
Rome kan je best te voet verkennen. We hadden het groter ingeschat en eerlijk gezegd zijn we menigmaal verder gewandeld dan nodig was.
Vier dagen, 4 verschillende richtingen, 4 (en meer) uiteenlopend impressies.
Onze straat ligt dichtbij de Ponte Sisto, één van de oudste bruggen over de Tiber. Een wandeling langs de Tiber en Isola Tiberina, een klein eilandje midden in de rivier leidt ons via Teatro di Marcello, ouder dan het Colosseum, naar het Forum Romanum. The place to be volgens de gidsen.
Impressie 1! Het is inderdaad indrukwekkend en je moet het gezien hebben, maar dat kan ook gewoonweg vanaf de buitenkant van de omheining. Op deze manier heb je een geweldig overzicht. Idem voor het Colosseum. Aanschuiven hoeft voor mij niet.
Lunchen doen we bij Café Café in de Via De’ SS.Quattío 44, een straat die uitkomt aan het Colosseum. Eerlijke en kwalitatieve gerechten sieren je bord. We keren daar op onze laatste dag nog terug.
Het Foro di Traiano, het Monument van Victor Emanuel II, in Italië beter bekend als Altare della Patria (Altaar van het Vaderland) en de in de zesde eeuw gebouwde Santa Maria in Aracoeli, die bereikbaar is via een zeer steile trap, vullen deze dag nog aan.
Een wandeling langs het Circo Massimo, ooit een plaats waar paardenrennen gehouden werden, leidt ons terug naar Trastevere.
Een lekkere pizza en meerdere glazen rode wijn sluit onze dag af. Vanavond hoeft niemand BOB te zijn. Dus, who cares?
Dinsdag 21 februari 2012
Als ik de luikjes van het raam opentrek, kijkt een helderblauwe hemel me aan. De eerste zonnestralen verwarmen de kleurrijke huizen en met mijn camera trek ik de kleine straatjes in.
Vandaag staat het Vaticaan op het programma. We besluiten om er met de bus naar toe te gaan, maar de korte afstand en het prachtige weer halen ons over om weer te voet op pad te gaan.
Impressie 2! De Via della Concilliazione, een brede op en top onderhouden laan, leidt je naar de hemelse poorten van het Vaticaan. Je wordt net voor het St-Pietersplein aangesproken door gidsen die je professioneel willen begeleiden. We besluiten om een georganiseerde tour te doen, kost iets meer, maar je geraakt veel sneller binnen. Er wordt natuurlijk niet bij verteld dat je nog eerst een wandeling naar hun kantoor moet maken om het verschuldigde bedrag te gaan betalen. Maar oké, we hebben weer een lesje geleerd.
Achteraf zullen we er geen spijt van hebben. Het enige minpunt is dat ik in het Vaticaanmuseum niet te ver van de gids kan afdwalen, want haar stem komt binnen via een zendertje en een oortje. Het is dus volgen of ‘verdwalen’. Echt tijd voor lange fotomomenten zonder toeristen zijn er dus niet. De plafonds in het museum zijn ongelooflijk prachtig. Gedecoreerd met trompe l'oeils, aan de muren Vlaamse wandtapijten, en ontelbare marmeren beelden tonen de rijkdom van dit paleis. De Sixtijnse kapel vind ik plots niet meer zo indrukwekkend. Je mag er geen foto’s maken, want de restauratie van de muur- en plafondschilderingen werd gesponsord door Japanse investeerders die via de verkoop van alle fotomateriaal aangaande de kapel een deel van hun geld willen recupereren. Je wordt samen met alle andere toeristen, als sardienen in een blik, de kapel binnen geleid. Echt genieten lukt dus niet.
Ik ben blij dat de gids een interessante uitleg geeft, want anders zou ik hier snel vertrokken zijn.
De Sint-Pietersbasiliek is indrukwekkend groot. Gewoonweg te veel! Als je denkt dat je alles gezien hebt, komt er achter elke zuil wel iets nieuws te voorschijn.
Wat me vooral aan dit bezoek bij blijft is de lichtinval. Prachtig, hemels, gewoonweg indrukwekkend mooi. Ik zou me bijna gaan bekeren.
Een snelle hap onderweg en vervolgens naar Castel Sant’Angelo. Een prachtig uitzicht heb je hier over heel Rome. De Engelenburcht is het grote mausoleum van keizer Hadrianus en wordt met de andere oever van de Tiber verbonden door de Ponte Sant' Angelo. Hierop staan aan weerskanten tien engelen, gemaakt door leerlingen van Bernini, die elk een van de wapenen van Christus dragen, voorwerpen die te maken hebben met de lijdenstijd van Jezus.
Bezoek aan deze burcht is de moeite, vooral wanneer de laatste zonnestralen de beelden op de brug doen oplichten tegen de blauwe hemel.
Foto's
