De hoornaar: vriend of vijand?
We treffen soms een wel heel speciale soort wesp aan, de hoornaar. Deze sociale wespen zijn meer dan twee maal zo groot dan de gewone wesp. Speciaal omdat hij veel zeldzamer is en sociaal omdat hij in groepsverband leeft.

Beschrijving van de hoornaar
Het borststuk en de kop zijn roodbruin gekleurd en het achterlijf geel met enkele zwarte strepen. De hoornaar valt niet alleen op door z'n roodachtige borststuk en felle geluid. Ook z'n afmeting is indrukwekkend. Werksters zijn 18 mm tot 25 mm, mannetjes tot 28 mm lang en een koningin kan wel 40 mm groot worden! Ze hebben 6 poten en 4 vleugels. Het lijkt alsof ze maar twee vleugels hebben doordat de twee achterste vleugels veel kleiner zijn dan de twee voorste.

Functie van de hoornaar
Door z'n angstaanjagende grootte is de hoornaar een goede insectenbestrijder. Hij kan grotere prooien aan dan de andere wespen. Ze zijn bovendien erg nuttig omdat ze de natuur opruimen door bijvoorbeeld dode bijen mee te nemen.

Voedsel
In tegenstelling tot kleinere wespen zal je een hoornaar nauwelijks tegenkomen op het terras; de hoornaar is niet geïnteresseerd in dit soort zoetigheden. Over het algemeen zijn ze op zoek naar eiwit- en suikerhoudend voedsel en dan vooral voor het voeden van de larven. De larven hebben namelijk dierlijk voedsel nodig. Ze jagen daarom op andere insecten (bijen, rupsen, spinnen, libellen). Vaak bijten ze de kop en de poten van de insecten af omdat die geen voedingswaarde hebben. Ze kauwen vervolgens de borststukjes fijn en nemen dat mee naar het nest. Een volwassen hoornaar eet geen dierlijk voedsel meer. Om de temperatuur van het broednest op peil te houden (ca. 29 graden Celsius) hebben ze suikers nodig. Via spiertrillingen wekken ze warmte op, waardoor ze energie verbruiken.

(internet bron)