Graag wisselde ik woorden met de oudere man en zijn vrouw die onverstoord verder werkte aan haar breistukje. maar het bleven een paar zinnen. Het geboortehuis van Thoma Campanello is er om de hoek.
De jongere van de drie sprak een goed verstaanbaar Italiaans en we raakten in gesprek. Ik heb hem beloofd een foto op te sturen want internet heeft hij niet en werken doet hij ook niet vanwege een probleem met zijn fysieke toestand. Hij leeft nu bij zijn moeder. Deze foto krijgt hij van mij in ieder geval.