Na een uurtje ijsberen door de sneeuw rond de afgelegen cabin, vindt de natuur het tijd voor een beloning. Terwijl de maan glimlachend toekijkt, tekent de hemel. Eerst voorzichtig als een pas geboren hertje, later losgezongen en vrij trekt ze met een groen penseel onnavolgbare streken op een doek vol sterren. Wij staan er bij, kijken er naar en vergeten te ademen.