Latrabjarg, een klif aan het uiterste puntje van IJsland.

Ik dacht dat ik terecht zou komen op het meest afgelegen plekje van IJsland, maar niets was minder waar. Meerdere auto's stonden geparkeerd en er waren genoeg mensen aanwezig.

Gelukkig merkten wij door de uitgestrektheid van de kliffen niet hoe druk het in werkelijkheid was. Ik heb dus enorm genoten van alle alken en papegaaiduikers die zich hier op de kliffen bevonden.

Extra speciaal aan deze papegaaiduiker vond ik zijn houding. Erg statisch, stoer en trots, maar dan tóch een klein veertje wat opgepakt werd door de wind en zo een twist geeft aan zijn gehele look.