Schipbreuk bij Húsavík
Húsavik
IJsland
Dianadm
Schipbreuk bij Húsavík
IJsland is één van de beste bestemmingen ter wereld om walvissen te zien en de beste plaats om dat te doen is Húsavík. Deze stad in Noord-IJsland heeft de bijnaam ‘walvishoofdstad van het Noorden‘ omdat op ruim 90% van de tochten walvissen worden gezien. Dat willen wij ook wel en hier moet het gebeuren.
Al vroeg in de ochtend kopen we kaartjes voor de walvistour en al snel mogen we aan boord van een traditionele IJslandse vissersboot. Na alle formaliteiten (uitdelen van warme jassen en veiligheidsinstructies) vertrekken we richting de Skjálfandi baai, waar we de walvissen hopen te zien. De kapitein zet eerst koers naar een eiland waar veel papegaaiduikers te zien zijn. We varen rond het eiland en dan…BOEM. We liggen vast! De kapitein maakt eerst nog een grapje dat we op een walvis gevaren zijn, maar al snel merken we dat dit serieus is. We zijn op een rots gevaren en kunnen niet meer loskomen. De boot schommelt gevaarlijk heen en weer, we kantelen bijna 90 graden de ene kant en dan weer de andere kant op. Er is paniek op de boot, maar volgens de kapitein kunnen we niet omslaan. Echt geruststellend werken zijn woorden niet. Iedereen is druk bezig om overeind te blijven. Gelukkig valt er niemand overboord, maar het zijn angstige minuten.
De redding komt al snel op gang. Na ongeveer 10 minuten komen er twee reddingsboten en mogen de gezinnen met kinderen als eerste van boord. De derde ronde zijn wij aan de beurt en worden we na een korte tocht in de haven afgeleverd. In de haven ziet het zwart van de mensen. Er is pers, een cameraploeg, brandweer, ambulance, politie en heel veel ramptoerisme. We worden onder begeleiding naar een soort buurthuis gebracht, waar de koffie, soep en broodjes al klaar staan. De burgemeester geeft een speech, er is medische hulp en een trauma team. Dit is in 30 jaar niet voorgekomen, dus ook voor Húsavik een bijzondere gebeurtenis. De opvang is ontzettend goed geregeld, alle lof voor de hulpverleners. Iedereen krijgt het geld van de walvistocht terug en mag gratis een nieuwe tocht doen.
Als één van de weinigen besluiten we het nog een keer te wagen. Bij veel mensen zit de angst er nog goed in. Een uur later zijn we aan boord van een ‘nieuwe’ boot en zien we ze dan toch: walvissen. Er zijn witsnuitdolfijnen, springende bultruggen en dwergvinvissen. Wat een prachtig gezicht. Echt een cadeautje na dit hachelijke avontuur.
We hebben later nog op You Tube geprobeerd om beelden te vinden van onze ‘schipbreuk’, maar helaas…
Foto's
