Doe mij maar een rondje IJsland..
IJsland
Europa
Dianethone
Doe mij maar een rondje IJsland..
Waarom eens niet naar IJsland? De landschappen daar lijken mooi getuige daarvan de talrijke,prachtige foto's op RR. En die vliegtuigtickets naar de US waren toch zo schandalig duur,echte afzuiperij! Ben je gek dat ik dat zou betalen?
En zo gebeurde het dat ik in plaats van de gebruikelijke roadtripping in de VS dit nu eens ging doen in IJsland.
De tickets waren vlug gekocht,de accomodatie's geboekt en de auto besteld. En wat die auto betreft,ik koos toch maar voor een 4x4,kwestie van de gravelroads die het land rijk is. Niet dat ik van plan was om me daarop te wagen hoor! Nee,ik ging gewoon braaf de ringweg volgen en daarmee basta! Dacht ik toch!
Die auto,dat was een verrassing. Er stond een kloeke Ford klaar inplaats van het bescheiden koekendoosje waar ik, zuinigjes, voor gekozen had.
Blijkbaar een stilzwijgende upgrade!
Met alles erop en eraan en, tot mijn grote consternatie, zonder een autosleutel hetgeen ik maar eerst na enkele uren rijden ontdekte vermits de wagen met draaiende motor gereed stond.
Mijn desinteresse in auto's speelde me nu parten (ik loop nu eenmaal hopeloos achter met wat die dingen betreft) Dus bij de eerste stop kwam de prangende vraag naar boven: "Hoe in s'hemelsnaam leg ik die auto stil?"
Paniekerig besloot ik dan maar om hem niet stil te leggen en het moment van de waarheid nog effe voor me uit te schuiven.
Tot de volgende stop natuurlijk! Toen moest het gebeuren. Enigerlei gefoefel met de sleutel zonder sleutel in de richting waar normaal het kontaktslot zit leverde resultaat! De auto lag stil.
Na een nat pak,opgelopen door de regen en het stuifwater van de Gullfoss,blakend van zelfvertrouwen want ik wist nu hoe om te gaan met een auto zonder je weet wel...zette ik mijn weg verder..
Altans,dat was de bedoeling! Maar één en ander liep niet zo...
Was het stilleggen een makkie dan was het starten iets van een andere orde, de wagen vertikte het om mee te werken.
"Nee dame, jij doet het op jouw manier en dat is niet de mijne! Sorry!
Allerlei scenario's gingen door mijn hoofd,probeersels bij de vleet maar niks hielp!
De Ford bleef bokkig zwijgen.
Er zat niks anders op dan kleur te bekennen en ergens iemand op te diepen die me kon helpen.
En als de nood hoog is, is een vreemde vent nabij!
Dus die vreemde manspersoon kroop in de auto,deed hocus pocus en voila,het tuig kwam tot leven!
Jaaaa,afgaan zoals een gieter noemt dat dan....! Wist ik veel wat een clutch was ! Dat woord komt normaal niet ter sprake in je dagelijkse small talk...
Maar ik kon verder om het mooie IJsland en mijn auto verder te ontdekken. En zowel het land als de auto bleven me verbazen, vooral het land had nog één en ander in petto maar dat is voor een volgende keer.
Foto's
