Als je een typisch voorbeeld wilt zien van sociale woningbouw in Engeland dan kan ik je het dorp Saltaire van harte aanbevelen. Als je er rond wandelt waan je je in de sfeer van de televisieserie Coronation Street. Het is echter niet als museumdorp bedoeld. Door de ramen naar binnen gluren wordt dus niet op prijs gesteld. Saltaire ligt in de gemeente Bradford (West Yorkshire), aan de rivier de Aire en het kanaal van Leeds naar Liverpool. In 2001 werd het dorp vanwege zijn unieke architectuur, en de filosofie die daar achter zit, tot een UNESCO monument verklaard.
Het dorp werd in het jaar 1853 opgericht door Sir Titus Salt, een 'verlicht' industrieel. De naam van het plaatsje is een combinatie van de naam van de oprichter en de naam van de rivier waaraan het gelegen is. Titus Salt had elf kinderen en naar al deze kinderen is een straat in het dorp vernoemd. Hij liet het dorp bouwen omdat deze plek gunstig gelegen was voor zijn textielfabriek, vlakbij een weg en een kanaal. Maar hij deed het vooral ook om betere omstandigheden voor zijn medewerkers te creëren. Die betere omstandigheden waren hard nodig. De kinderarbeid was nog heel normaal, minimaal negen uur per dag en dat zeven dagen per week, in een werkplek met veel vervuiling vanwege stof en smog. De gemiddelde leeftijd lag dus laag. Veel arme mensen woonden tot die tijd in koude, vochtige, donkere krotten. Salt was een humaan mens en hij wilde dat zijn personeel het beter kreeg. Vandaar dus dit modeldorp.
De textielfabriek is intussen gesloten en er is tegenwoordig een museum en een kunstgalerie, met werk van David Hockney, in gevestigd. Ook worden er boeken, meubels, juwelen en kleding verkocht.
Om een beter beeld te krijgen van dit unieke dorp zal ik ook wat foto's plaatsen. Dan krijg je een betere indruk en kun je zelf de charme van Saltaire ontdekken.