Ik sta binnen in de kapel van de vorige foto. Zoveel eeuwen van gebed doen me fluisteren in de lege ruimte. Als antwoord hoor ik een zacht gekoer. Verbaasd kijk ik om me heen. Boven me nestelt een witte duif in de zuidelijke muur. Met vochtige ogen kijk ik in de donkere kraaloogjes. Verscholen tussen verweerde stenen zullen er straks lieflijke piepjes te horen zijn. Zo herbergt deze oude verweerde vrouwenkapel nieuw leven in zich....mooi mysterie toch...