Marrakech to Istanbul, deel 4
Athene
Griekenland
WesselSteinhaus
Marrakech to Istanbul, deel 4
De afgelopen dagen zijn weer voorbijgevlogen, in een heerlijke roes leven we van bestemming tot bestemming en van het ene avontuur in het andere. Binnen twintig uur zijn we met de boot vanaf Barcelona naar Rome gevaren, hebben we de zon onder zien gaan in de zee en weer zien herrijzen.
Bij aankomst in Civitavechi (de haven van Rome) hebben we direct de culinaire keuken van Italië ervaren, op een heerlijk Italiaans terras met uitzicht over de zee. Vervolgens hebben we de trein gepakt naar hartje Rome, waar ons appartement op een steenworp afstand van het centraal station lag.
In Rome hebben we onze dagen voornamelijk besteed aan het bezichtigen van alle culturele rijkdommen die de stad ons te bieden had. En wat was het heerlijk om in een stad rond te lopen met zo’n rijke geschiedenis. En eigenlijk is dat wel zo’n beetje wat we in Rome gedaan hebben, wakker worden met een heerlijk ontbijtje aan de straatkant, rondstruinen door de stad en ons verwonderen over de enorme gebouwen en de verhalen erachter, heerlijk avondeten en daarna genieten van het interessante nachtleven van Rome.
Helaas hebben we in Rome afscheid moeten nemen van Erwin, die weer terugkeert naar Nederland. Een afscheid vroeg in de ochtend, want om kwart voor zes in de ochtend stond de trein alweer klaar voor ons. Net even een ander tijdstip dan dat we gehoopt hadden, we zouden namelijk vanaf Bari naar Patras varen, echter kwamen we er net een dag van tevoren achter dat die trein de gehele dag volgeboekt was. Nu zijn we met de boot vanaf Ancona naar Patras gevaren een op z’n zachts gezegd zeer interessante bootreis. Na de verscheiden boottochten die we tot nu toe gehad hebben waren we er wel aan gewend dat er aardig wat mensen in de gangpaden en in het restaurant van de boot lagen te slapen. Toen we deze boot binnenstapten was het toch net even wat anders, echt iedere vierkante meter van de boot wat geen echte doorgang was, werd bedekt met slapende mensen. Een wonderbaarlijke ervaring om op een boot rond te lopen waar overal mensen op de grond slapen, in het gangpad, bij de trappen, op het dek, letterlijk overal. Gehele gezinnen die tentjes opzetten, enorme luchtbedden opblazen of gewoon de slaapzak of de kleren neerleggen en op de grond slapen. Ook wij hebben een heerlijke nachtrust gepakt in het trappenhuis van de boot.
Rond een uurtje of twee kwamen we aan in de haven van Patras, direct een heerlijk onthaal in Griekenland, aardige mensen, goed en goedkoop eten en een heerlijk temperatuurtje. Vanaf Patras hebben we de bus en de trein gepakt naar Athene. Tijdens deze reis maakten we al kortstondig kennis met de situatie van Griekenland, veel leegstand en onafgemaakte huizen. Echter was de aankomst in Athene nog best een schok voor ons. Direct bij aankomst op het centraal station van Athene werden we met onze neuzen op de feiten van een land in crisis gedrukt. Normaal is een centraal station toch wel een nette aankomst, het eerste beeld van de stad voor velen. Dit station deed ons meer denken aan een station in een oude Balkan stad. En hoe verder we de stad in liepen hoe duidelijker het werd dat ze hier in een crisis leven, de gehele stad is overgenomen door graffiti, iedere meter zit er ongeveer onder, veel gebouwen staan leeg of in verval, de straten worden niet bijgehouden, mensen rijden kriskras door elkaar heen, met en zonder helm op de motor en de stad zit vol met vluchtelingen. Wanneer je in de avond door het centrum loopt dan ligt er bijna om de tien meter een vluchteling op de grond, ze liggen op pleinen en in parken je kan er met geen mogelijkheid omheen hier.
Gisteravond zijn we hier ook op stap geweest, we begonnen met een biertje op het centrale plein en hier hebben we uiteindelijk aardig wat biertjes gedronken met een groepje vluchtelingen van onze eigen leeftijd. Zij kwamen uit Syrië en Irak en ze zaten vast hier, hopeloos op zoek naar een mogelijkheid om naar het noorden te reizen. Op zo’n avond dan komen die verschillende werelden toch wel heel dicht bij elkaar en komt de realisatie van het probleem toch zeker dichterbij.
Al met al is het een zeer interessante ervaring om op dit moment door Athene te lopen, dat het hier zo ernstig was konden we in de verste verte niet bedenken. Vooral bij aankomst schrokken we wel van de situatie, maar naarmate we met meer mensen spreken hier en ervaren hoe hier ook geleefd wordt zie je toch ook weer een heel ander gezicht van Athene! En dit alles tussen de ruïnes van de oude Grieken in, de bakermat van onze westerse samenleving.
Een wereld van contrasten!
Foto's
