Het is een perfecte Franse herfstdag, of liever nog, één van die laatste echte nazomerdagen die je je tijdens de koude winter zo goed weet te herinneren. Op de weg terug naar onze gîte in hartje Elzas rijden we langs een akker waar de boer bezig is zijn land om te ploegen. Pal achter zijn tractor een enorme gitzwarte wolk, die ritmisch dansend achter hem aan beweegt. Een bizar fenomeen van tienduizenden vogels die allemaal een graantje mee proberen te pikken van wat er uit de aarde komt.

Eenmaal dichtbij hoor je een oorverdovend geluid van klapperende vleugels en gepiep, voel je de wind waaien als de wolk landt en weer opstijgt en krijg je - de vogelpoep ontwijkend - de mogelijkheid dit unieke schouwspel vast te leggen.