Wanneer vissen in grote scholen zwemmen, met honderden of duizenden bij elkaar, gaat dit normaal gezien heel geordend. Iedere afzonderlijke vis lijkt te weten welke kant hij op moet zwemmen en doet er alles aan om mee te gaan met de massa. Kwetsbare vissen komen hierdoor veel sterker en groter over op eventuele vijanden omdat ze één dichte groep vormen. De bokvis is een soort die ook graag in scholen van wel duizend individuen zwemt maar houdt zich absoluut niet aan die groepsregels. De bokvis blijft dan weliswaar bij zijn soortgenoten in de buurt maar gaat alle kanten op, zo ongeordend als maar mogelijk is.

De bokvis herken je aan de langwerpige vorm en de zilveren kleur, met op de flanken een paar gouden horizontale strepen. Ook de grote ogen zijn een duidelijk herkenningspunt, evenals het kleine zwarte vlekje aan de basis van de pectorale (zij)vinnen. Zijn zwemgedrag als hierboven omschreven is eveneens een belangrijk kenmerk. De ongeregeldheid in de school wordt mede veroorzaakt doordat hij zich zonder nadenken werpt op alles wat eetbaar is of lijkt. Dat kunnen heel kleine diertjes zijn maar ook algen.

Het is een veel voorkomende vis die vaak in visnetten belandt. Voor hengelvissers is het een eenvoudige prooi. Over de culinaire waarde van deze vis zijn de meningen echter zeer verdeeld. Overdag kom je hem wel eens tegen, maar over het algemeen wat minder vaak dan ’s nachts. Bij daglicht kiest hij namelijk bij voorkeur de veilige diepte om pas in het donker richting oppervlakte te komen. De beste plek om hem te vinden is in de buurt van de kust.