Drukte bij de Mont Saint-Michel
Frankrijk
Europa
Saskiahamminga
Drukte bij de Mont Saint-Michel
Deze zomer verbleven we een weekje in mooi en afwisselend Normandie. We bezochten de landingsstranden van D-Day, leuke haventjes en de mooie kust.
Een van de wensen die onze zoon had, was Mont Saint-Michel zien. Hij kende deze sprookjesachtige plek uit diverse films, en wilde dit nu wel eens in het echt aanschouwen. Mont Saint-Michel is een wereldberoemd klein, rotsachtig getijdeneiland. Met daar bovenop een Middeleeuws stadje. De Mont Saint-Michel is zowel een belangrijk bedevaartsoord als een bekende toeristische trekpleister met zo'n 3,5 miljoen bezoekers per jaar. Door de bijzondere bouw, met de verschillende etappes is één uniek architectureel geheel gevormd, en is deze plek sinds 1979 als werelderfgoed benoemd door de UNESCO.
Wij waren er zelf zo'n 20 jaar geleden geweest, en hadden er leuke herinneringen aan. Dus daar gingen we, mondkapje op, wandelend richting het eiland. We hadden de tip gekregen eind van de middag te gaan, dan zou het minder druk zijn. Door corona hadden we ook een kleine hoop dat het niet zo druk zou zijn, en tijdens onze wandeling van ruim een half uur richting Mont Saint-Michel zagen we vooral mensen teruglopen. "Dat is mooi", dachten we, "dat hebben we slim gepland".
Onze zoon was verrukt bij de eerste aanblik: wat ziet het er mooi en sprookjesachtig uit, prachtig! Hij bleef foto's maken met zijn mobieltje. We genoten van de wandeling en het uitzicht.
Na ruim een half uur bereikten we de poort en liepen vol verwachting naar binnen. Gewapende agenten stonden aan weerszijde van de ingang, een bizarre aanblik op deze historische plek. Maar helaas noodzakelijk blijkbaar.
Eenmaal 'binnen' keken we elkaar geschrokken aan. De mensen in de nauwe straatjes liepen nog net niet schouder aan schouder. Dringen voor winkeltjes, in de rij voor een terrasje. Met mondkapje op, dat wel. Na een paar meter wisselenden we een blik uit en dachten hetzelfde: dit voelt niet goed. En binnen een paar minuten staan we weer buiten. Maar een mooi uitstapje was het wel, voor ons allemaal. En zoon kan deze plek ook weer afvinken...
Foto's
